بررسی رابطه رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان

هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان مقطع اول ابتدایی شهر شوش بود.روش تحقیق از توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع اول ابتدایی شهر شوش بودند.برای تعیین نمونه آماری از روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس استفاده گردید. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های پرسشنامه رشد اجتماعی وایتزمن (۱۹۹۰)، پرسشنامه سازگاری تحصیلی سین ها و سینگ (۱۹۹۳) استفاده گردید.در این تحقیق به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss استفاده گردید. که در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی به بررسی و تحلیل داده ها پرداخته شد. در بخش توصیفی به بررسی میانگین و انحراف معیار و در بخش استنباطی با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، و رگرسیون چندگانه به تحلیل داده ها پرداخته شد. نتایج نشان داد که از بین مولفه های رشد اجتماعی ، خوش خلقی و سازگاری در سطح ۰۱/۰ P<و مسئولیت پذیری در سطح ۰۱/۰ P<با سازگاری تحصیلی رابطه معناداری دارد. و از بین مولفه های رشد اجتماعی ، خوش خلقی و سازگاری برای سازگاری تحصیلی پیش بینی کنندگی دارد.

Keywords:

رشد اجتماعی , سازگاری تحصیلی