چگونگی کاهش احساس حقارت و نیاز به تایید توجه در دانش آموزباتاکید براقدام پژوهی
Publish place: The fifth national conference of professional researches in psychology and counseling with a teacher's perspective
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 156
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CFTP09_1545
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1402
Abstract:
نظام آموزشی یکی از مهم ترین ارکان رشد و تعالی در تمام کشورهای جهان است . و اگر آموزش و پرورش منسجم و کارامد باشد؛ امکان بیشتری را برای جامعه و افراد آن فراهم می کند. پس تمامی ارکان این نظام باید آخرین تلاش خود را برای پویایی دانش آموزان جامعه انجام دهند؛ زیرا آینده افراد و رشد جامعه در گرو تعلیم و تربیت صحیح آنان می باشد. احساس حقارت یا احساس کهتری از جمله عواطف و احساسهایی است که هر فرد در زندگی روزمره خود به شکلی آن را تجربه می کند و تقریبا تمامی افراد بشر بیش و کم با این احساس درگیرند. این حس از طرفی از مهم ترین انگیزای است که آدمی را برمی انگیزد تا به تکامل خویش و راهکارهای رسیدن به آن، بیندیشند. ولی همین حس هم می تواند در انسانهای مبتلا به آن نقش ویرانگری و مخرب داشته باشد. اینجانب با گشت چند روزی از اوایل سال تحصیلی وقتی مشاهده کردم دانش آموزم رضا نسبت به بقیه دانش آموزان مشارکت کمتری در فعالیت های کلاسی دارد؛ حتی از گفتن چیزایی که درست بودن و ساعت ها درموردش مطالعه کرده بود اجتناب می کند و می خواهد حرفهایش توسط دیگری تایید شود. سعی کردم تا به کمک والدین مخصوصا مادرش این حس حقیر بودن را کاهش و در جهت مثبت سوق دهم. بنا بر این در جهت رفع این مشکل با فعالیتهای در حد توانم از او خواستم تا با تلاش خود به موفقیت برسد و اورا ترغیب به داشتن دوستان بیشتری نمودم تا از این طریق انگیزه بیشتری برای سخن گفتن و بیان عقاید خودش داشته باشد.
Authors
سیدسهراب حسینی
دانشجوی کارشناسی الهیات دانشگاه فرهنگیان شهید مطهری شیرا ز
علی جوکار
دانشجوی کارشناسی رشته مشاوره دانشگاه فرهنگیان مطهری شیرا ز