بررسی تاثیرات اختلال شخصیت در بروز بزهکاری در افراد جامعه و ارائه راهکارهایی در پیشگیری از بروز بزهکاری

بیماران دچار اختلال شخصیت تقریبا همیشه به نظر می رسد که در بحران به سر می برند. چرخش های سریع خلق در این هاشایع است : یک لحظه ممکن است نزاعطلب باشند، لحظه بعد افسرده و لحظه ای دیگر شاکی از این که هیچ احساسی ندارند. این گونه بیماران ممکن است حملات روانپریشی با عمر کوتاه داشته باشند که اصطلاحا حملات میکروسایکوتیک خوانده می شود، اما حملات شدید و تمامعیار روانپریشی در این ها دیده نمی شود؛ در واقع علایم روانپریشی که بیماران دچار اختلال شخصیت پیدا می کنند، تقریبا همیشه محدود، گذرا، و مشکوک است . رفتار این گونه بیماران بسیار غیرقابل پیش بینی است و از همین رو آنها تقریبا هیچ وقت به آن مقدار کارایی که در توانشان هست ، دست نمی یابند خشم شدید و نشانه های بی ثباتی عاطفی و اقدام های مکرر به خودکشی ویژگی های مهم این اختلال است . در حالت روانپریشی به دلیل چرخش های سریع خلق و خشم شدید مرتکب جرائمی هم چون رانندگی های پرخطر، خودزنی در ملاءعام، مصرف بی محابای مواد مخدرو انحرافات جنسی بیمارگونه می گردند. پیشگیری می تواند تا حدود زیادی از ارتکاب جرم توسط افراد جلوگیری کند. بنابراین در این مقاله سعی بر ان شده است تا به بررسی اختلالات شخصیت و ارائه راهکارهایی در جهت کاهش بروز بزهکاری در افراد مبتلا به این بیماری پرداخته شود

Keywords:

اختلالات روانی , اختلال شخصیت , بزهکاری , جرم