بررسی تحلیلی شیوههای تدریس در دو شیوه آموزش مجازی و آموزش حضوری و تاثیر آن بر یادگیری

پژوهش حاضر با هدف بررسی »بررسی تحلیلی شیوههای تدریس در دو شیوه آموزش مجازی و آموزش حضوری و تاثیر آن بر یادگیری« تدوین شده است . روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده، شیوه گردآوری دادهها نیز مبتنی بر شیوه کتابخانه ای و اسنادی می باشد بدین صورت که دادههای مرتبط با پژوهش فوق گردآوری گردیده است . روش تحلیل دادههای به دست آمده با تکیه بر رویکرد توصیفی - تحلیلی می باشدو بر اساس یافته های استخراج شده، دادهها مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که برخلاف شیوه آموزش حضوری که جریان یادگیری تنها از طریق حضور در کلاس برای دانش آموزان ممکن بود در شیوه آموزش مجازی، دانش آموزان بر پایه فضای مجازی می توانند در جریان یادگیری پیوسته مشارکت داشته باشند و فعال باشند و محدودیت های آموزش حضوری را نخواهند داشت همچنین این مشارکت باعث می شود معلمان نیز با تکیه بر دادههای جدید بتوانند اطلاعات مفید و قابل فهمی را به شکل های متنوع در اختیار دانش آموزان قرار دهند. همچنین باید گفت که آموزش مجازی در ایران نیازمند افزایش سطح زیرساختی است که بتواند به میزان بیشتری اثرگذاری خود را نشان بدهد و در جریان آموزش حضوری دوران پساکرونا بتواند به گونه ای مکمل و موثر نقشی مهم در نظام آموزش و پرورشو در مدارس ایفا نماید.

Keywords:

یادگیری , تدریس , آموزش , دانش آموزان , معلمان