بررسی تطبیقی روش تدریس حل مسئله ریاضی در ایران و ژاپن و ارائه راهکار مناسب

امروزه بهرهگیری از فرایند حل مسئله یکی از ایدههای مهم در یاددهی یادگیری ریاضی محسوب می شود، تا جایی که برخی آن را قلب آموزش ریاضی می دانند. در حالی که شواهد حاکی از آن است که حل مسئله در آموزش ریاضی کشورمان ایران به شکل مناسب مورد توجه قرار نگرفته است . هدف از تحقیق حاضر مطالعه تطبیقی برنامه های درسی و فعالیت های کلاسی کشور ژاپن با بهره گیری از فرایند حل مسئله و مقایسه آن با ایران است تا بتوان با نگرشی جامع به رویکرد این کشور به موضوع حل مسئله و با بهره گیری از چگونگی پرداختن به فعالیت های حل مسئله ای در برنامه های آموزشی آنها، کمکی به ایجاد زمینه لازم برای طراحی الگوی آموزشی حل مسئله ای در ایران کرد. دلیل انتخاب کشور فوق، موفقیت دانش آموزان آنها در ارزیابی های بین المللی و پیشرو بودن این کشورها در تحقیقات مرتبط با حل مسئله است . این مطالعه از نوع پژوهش های توصیفی تحلیلی است و با روش تطبیقی به کمک الگوی بردی صورت گرفته است . در این پژوهش اهداف فرایند حل مسئله در برنامه های درسی ، فرایند حل مسئله در محتوای برنامه های درسی آموزش ریاضی ، در فعالیت های یاددهی یادگیری و نیز در ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج این تحقیق نشان داد که با وجود اختلافات در رویکرد و چگونگی پرداختن به فرایند حل مسئله در برنامه درسی کشور مذکور، حل مسئله جزئی جدایی ناپذیر از برنامه آموزش ریاضی دوره متوسطه این کشور محسوب می شود. بهترین اجرای فرایند حل مسئله در فعالیت های یاددهی یادگیری میان این کشورها به ژاپن تعلق دارد. تدوین سند برنامه درسی ریاضی و تبیین جایگاه حل مسئله در آن، تغییر کتابهای درسی با توجه مناسب به رویکرد حل مسئله ، آموزش معلمان ریاضی و آموزش و تعمیق فرهنگ حل مسئله راهکارهایی است که این پژوهش برای بهرهگیری از فرایند حل مسئله در آموزش ریاضی در ایران پیشنهاد می کند.

Keywords:

ایران , ژاپن , ریاضی , حل مسئله