بررسی آموزش مبتنی بر روش تدریس فراشناخت بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پیشرفت تحصیلی یکی از دغدغه های اصلی والدین ، نظام آموزش و پرورش و روان شناسان بوده است . در حقیقت بازدهی مطلوب نظام آموزش و پرورش عمدتا با میزان پیشرفت تحصیلی افراد شاغل در آن سنجیده می شودمعمولا. پیشرفت تحصیلی با مواردی چون معدل دانش آموز، میزان واحد افتاده، اخراج یا ترک تحصیل شناخته می شود گرچه در بیشتر منابع از معیار معدل کل دروس یا بعضی از دروس خاص در این زمینه استفاده می شود. پیشرفت تحصیلی با عوامل متعددی همبسته است . از جمله این عوامل می توان به وضعیت اقتصادی اجتماعی خانواده، میزان هوشبهر فرد، وجود انگیزه پیشرفت و غیره. در واقع ، که انگیزش پیشرفت یک ویژگی شناختی و هیجانی است که در درون انسان باشد و توسط تجارب اولیه تعیین می گردد. فرایندهایی که رفتار را نیرومند و هدایت می کند از نیروهای درون فرد و محیط ناشی می شوند. با توجه به هدف این پژوهش که به دنبال بررسی تاثیر روش تدریس فراشناخت بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی می باشد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر مریوان که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل هستند تشکیل داد. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه محقق ساخته پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۷۳/۰ و ۷۶/۰ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در پیش آزمون ۴۰/۱۵ بود که در پس آزمون به ۱۰/۱۸ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد (۰۰۸/.۰.(p= در واقع بین دانش آموزانی که با روش مبتنی بر روش تدریس فراشناخت آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیدهاند در میزان پیشرفت تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

فراشناخت , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان , ابتدایی .