بررسی حس وطن پرستی در آثار شاعران
Publish place: The fifth national conference of professional researches in psychology and counseling with a teacher's perspective
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 87
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CFTP09_2185
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1402
Abstract:
هدف از این مقاله بررسی حس وطن پرستی در آثار شاعران می باشد که به صورت موردی آثار استاد محمدحسین بهجت تبریزی مورد بررسی قرار گرفته است . شهریار تا زنده بود، همچنان عشق به ایران را در جان و دل داشت و از ذکر سرافرازی های مام میهن و تاریخ پرشکوه و والایش ، در شور و شعف می آمد. او آذربایجان را جزء جدایی ناپذیر ایران می دانست .شهریار هیچ گاه خود را بدون ایران و ایران را بدون اجزای ارجمند آن که همانا اقوام مختلف ایرانی است ، احساس نمی کرد. هرگاه چکامه ای به نام ایران به خاطرش می آمد، آذربایجان را به وفاداری به ایران توصیه می کرد. شهریار با بازتاب این احساس لطیف و حقیقی ، علاقه وصف ناپذیر خود به وطن را آشکار ساخته و البته میان این احساس لطیف ، با عقاید افراطی و ناسیونالیسم ، تفاوت ماهوی برقرار ساخته است . احساس میهن دوستی شهریار، از نوع »حب الوطن من الایمان« است . به عبارتی ، ستایش سرزمین ، یک نمود آرمانی است و این نمود برای شهریار ارزشی ذاتی دارد. شهریار، هویت خود را از ایران می گیرد و این سرزمین نیز به سبب وجود مردم باایمان، هویت می یابد.
Authors
محمودرضا عبدی اندرابی
آموزش و پرورش سراب