اثر بخشی روش تدریس بحث گروهی بر پایستگی تحصیلی دانش آموزان

امروزه موفقیت تحصیلی دانش آموزان نه تنها موضوع قابل توجهی برای والدین و دست اندرکاران نظام های آموزشی، بلکه برای تمامی افرادی که علاقه مند رشد و شکوفایی جامعه هستند حائز اهمیت است از دیگر شاخصهای مفید و موثر در موفقیت تحصیلی دانش آموزان مفهوم پایستگی تحصیلی است بنابراین پایستگی تحصیلی به توانایی دانش آموزان در غلبه بر مشکلات موانع و چالشهایی مانند نمرات ،پایین ضرب الجلهای ،رقابتی فشار ،امتحان تکالیف مشکل و بازخوردهای منفی در ارتباط با معلم و ،شاگرد رقابت و از دست دادن انگیزه و ... اشاره دارد که در زندگی روزمره تحصیلی بیش تر دانش آموزان رخ میدهد پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی روش تدریس بحث گروهی بر پایستگی تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر تهران تشکیل داد ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه پایستگی تحصیلی مارتین و که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۰٫۸۵ و ۰٫۸۸۰ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف همبستگی پیرسون آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد نمره میزان پایستگی تحصیلی دانش آموزان در پیش آزمون ۳۳٫۴۶ بود که در پس آزمون به ۴۰٫۲۵ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار میباشد (۰٫۰۰۵=p). در واقع بین دانش آموزانی که با روش مبتنی بر بحث گروهی آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان پایستگی تحصیلی آنها تفاوت معناداری وجود دارد.