مقایسه اثربخشی و میزان رضایت آموزش مجازی و سنتی در میان فراگیران دانشگاهی و غیر دانشگاهی ایران

در جهان امروز که عصر تکنولوژی و فن آوری است به راستی تمامی آمال و آرزوها، سیر تکامل انسانی نیز متاثر از این پیشرفت ها می باشد. به جرات می توان اعتراف کرد بشر هیچ گاه تصور نمی کرد روزی برسد که از داخل منزل، پشت میز با یک فنجان چای در دست به آن سوی مرزها، سمت دیگر کره ی زمین در یک همایش بین المللی شرکت کند. از سوی دیگر جهان امروز که متاثر از بیماری کرونا سیر تعاملات اجتماعی و چهره به چهره بسیار دستخوش تغییر شده است برای رفع نیاز های بشر باید فکری اساسی بکند. شاید روزگار جدید و آینده ی نزدیک دستخوش تغییراتی گردد که هیچ گاه پدران ما در ورای آرزوهای خویش نیز این معادلات را متصور نبودند. نیاز به آموزش و پرورش چه برای کودکان و چه بزرگسالان امری اجتناب ناپذیر است که هنوز بشر موفق به رفع نیاز به آموزگار نشده است. بنابراین یکی از چالش های امروز روش های نوین آموزشی است حال آنکه بسیاری از سیستم های آموزشی به روش های سنتی عادت نموده و اکتفا می کنند. در این پژوهش تلاش شده است تا با ارزیابی پژوهش های چند دهه ی اخیر در رابطه با مقایسه ی روش های سنتی و الکترونیکی به نتیجه ی قابل اعتماد دررابطه با میزان اثر بخشی این روش ها دست پیدا شود. به امید آنکه بهترین کیفیت آموزشی برای کودکان کشورمان همیشه رقم خورده و هیچ کودک یا بزرگسالی در هیچ نقطه از موهبت علم و علم آموزی بی بهره نماند. در نهایت با ارزیابی های صورت گرفته به نظر می رسد در صورتیکه از هر دو شیوه ی الکترونیک و سنتی بصورت ترکیبی استفاده شود به علاوه ی پیش خوانی تحت وب می تواند در روند آموزشی افراد بسیار نقش مثبتی ایفا کند و شاهد ارتفای کیفیت آموزشی و در ادامه خدماتی تمامی افراد درحیطه ی کاری خویش باشیم.

Keywords:

اثربخشی , دانشگاهی , غیردانشگاهی , رضایت آموزش