بررسی مهارت های برنامه ریزی درسی و مهارت های اجتماعی در بین معلمان

آموزش کودکان در سال های اولیه زندگی از اهمیت خاصی برخوردار است. آموزش از طریق بازی یکی از روش های مهم یادگیری به شمار می آید و به کودکان یاد می دهد که چگونه خود را برای روبه رو شدن با مشکلات آینده و حل آن ها آماده سازند. یادگیری از طریق بازی یک اصطلاح معمول در جهان آموزش دوره پیش دبستانی و به عنوان یک اصل فراگیر برای کار با کودکان مطرح می شود. نخستین گام برای طرح ریزی برنامه درسی نگارش است. در حقیقت مکتوب کردن فعالیت های لازم الاجرا در یک برنامه ریزی درسی موفق جزء مهم ترین فعالیت هایی است که باید انجام داد. تحقیقات حاکی از آن است که احتمال موفقیت در افرادی که به نوشتن برنامه های درسی می پردازند در مقایسه با دیگران بالغ بر ۴۰ درصد افزایش پیدا می کند. هنگامی که به نوشتن برنامه می پردازند، ذهن در خصوص عملی سازی فعالیت های نگارشی تحریک می گردد. به عبارتی دیگر نوشته فرد به صورت دائمی در ذهن تثبیت می شود. تعامل های اجتماعی کارا برای عملکرد موفق در خانه، مدرسه، محل کار و اجتماع ضروری هستند. دیدگاه های همسالان کودک منبع اطلاعاتی مناسبی برای اطلاع از مهارت های اجتماعی محسوب می شود. روابط همسالان در زندگی کودک اهمیت فوق العاده دارد و به آموزش اجتماعی کودک مربوط می شود. مهارت های اجتماعی در پذیرش کودک همسالان او بسیار موثر است. مهارت های اجتماعی رفتارهایی هستند که به مردم برای کنش متقابل با دیگران کمک می کنند. در مراحل بعدی زندگی این کنش متقابل با همکاران، سرپرستان، دوستان و افراد دیگری برقرار می شود که شخص ملاقات می کند. مهارت های اجتماعی رفتارهایی هستند که آموخته می شوند و بر روابط با همسالان و بزرگسالان تاثیر می گذارند.

Keywords:

مهارت , برنامه ریزی درسی , آموزش , اجتماعی.