رابطه انگیزش پیشرفت با تاثیر شیوه مدیریت و خودتنظیمی در دوره دوم متوسطه دخترانه

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه شیوه های مدیریت کلاس با خود تنظیمی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر ملایر انجام گرفت . پژوهش حاضر از نظر هدف ،کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها از رویکرد کمی و روش توصیفی - همبستگی استفاده شده است . جامعه هدف در این پژوهش شامل کلیه معلمان با تعداد ۲۵۰نفر و دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر ملایر با تعداد ۲۵۰۰ است که از بین معلمان بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۱۴۸ نفر و از میان دانش آموزان ۳۳۲ با استفاده از روش خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد، پرسشنامه انگیزش تحصیلی گای و همکاران و پرسشنامه شیوه های مدیریت کلاس امین یزدی و عالی می باشد. نتایج نشان داد شیوه های مدیریت کلاس با خود تنظیمی دانش آموزان در سطح معناداری ۰۱/۰ رابطه مثبت و معناداری دارد. بین شیوه های مدیریت کلاس با انگیزش پیشرفت تحصیلی در سطح معناداری ۰۱/۰ رابطه مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

شیوه های مدیریت کلاس , خودتنظیمی , انگیزش پیشرفت تحصیلی