تاثیر آموزش مهارت محوری و مهارت آموزی بر یادگیری دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش

مهارت های زندگی مهارت هایی شخصی و اجتماعی هستند که انسان ها، به ویژه کودکان و نوجوانان، باید آن ها را یاد بگیرند تا بتوانند در ارتباط با خود و دیگران و اجتماع به طور موثر و مسئولانه عمل کنند. در همین راستا هدف از پژوهش حاضر «بررسی تاثیر آموزش مهارت آموزی و مهارت محوری بر یادگیری دانش آموزان در نظام تعلیم و تربیت» می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و شیوه گردآوری داده ها نیز مبتنی بر شیوه کتابخانه ای و اسنادی باشد که این داده های به دست آمده با رویکرد توصیفی – تحلیلی در راستای رسیدن به موضوع پژوهش حاضر مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که بایستی نوجوانان را کمک کرد تا ویژگی های اصلی شخصیت و نقاط ضعف و قوت خود را بشناسند و فشارها و دلهره های خود را تشخیص دهند. انتقاد مهمی که به تعلیم و تربیت رایج وارد شده، این است که به برخی مهارت ها و تنها بر بعد شناختی یا به عبارت دیگر سوادآموزی تمرکز شده و به دیگر ابعاد فکری، روانی و اجتماعی توجهی نشده است. مهارت های زندگی را توانیم از طریق آموزش غیررسمی به نوجوانان آموزش دهیم. آموزش مهارت به نوجوان باید چنان مناسب باشد که نوجوانان بتوانند از خودشان و علایق شان در برابر موقعیت های سخت زندگی دفاع کنند. عدم آگاهی از استعدادهای خود، منبع تعارض های فراوان و شکست های اصلی زندگی انسان است.

Keywords:

آموزش , مهارت آموزی , دانش آموزان , یادگیری.