بررسی سیمای امام علی (ع) در شعر احمد عزیزی بر پایه کاربردشناسی شناختی

منزلت خاندان عصمت و طهارت (ع) احمد عزیزی را بر آن داشته تا مدح و منقبت معصومین (ع) را با آمیختن دانایی و تعهد دینی و عاطفه مذهبی با تخیل شاعرانه زینت بخش شعرش کرده و عشق درونی خویش را در اشعاری ،زیبا، آیینی و منقبتی عرضه کند، چنان که شاعر معاصر ادب فارسی سیمای امام علی (ع) را با بیانی تخیلی، زبانی عاطفی و آگاهی بخش به تصویر کشیده است پژوهش پیش روی سیمای امام علی (ع) را در شعر احمد عزیزی با رویکردی -توصیفی تحلیلی تبیین کرده و نشان داده است که شاعر توصیف سیمای امام علی (ع) را که نماد ،دانایی ،ایثار ،عاطفه شکیبایی پایداری و ... است دستاویزی برای تبیین تعهد دینی و عاطفه مذهبی خود کرده و بر اساس مولفه های نظریه کاربردشناسی شناختی مانند منظور گوینده کنش گفتاری منظوری در قالبی خاص انتقال پیام کنش) تاثیری و نیز اصل ربط در شعرش به این دستاورد رسیده است.

Keywords:

امام علی (ع) , شعر آیینی , احمد عزیزی , کاربردشناسی شناختی .