بررسی دز پرتویی رسیده به قلب و تغییرات الکتروکاردیوگرافی آن در پرتودرمانی سه بعدی تطبیقی بیماران مبتلا به سرطان پستان چپ

سابقه و هدف: سرطان پستان یکی از سرطان های شایع و پنجمین عامل مرگ ومیر ناشی از سرطان در ایران است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر بررسی دز پرتویی رسیده به قلب و ارتباط آن با اثرهای جانبی ایجادشده در این بافت، در پرتودرمانی بیماران مبتلا به سرطان پستان چپ، با استفاده از تکنیک پرتودرمانی سه بعدی تطبیقی است. مواد و روش ها: تعداد ۱۸۱ زن مبتلا به سرطان پستان سمت چپ که پس از جراحی، پرتودرمانی شده بودند، وارد مطالعه شدند. پارامترهای دزیمتریکی با استفاده از نمودارهای دز-حجم، برای قلب، کل ریه، ریه ی چپ و حجم بالینی هدف به دست آمد. از بیماران قبل از شروع پرتودرمانی و یک سال بعد از اتمام درمان، تست­ الکتروکاردیوگرافی به عمل آمد. یافته ها: میانگین دز قلب، ریه ی چپ، کل ریه و حجم بالینی هدف، به ترتیب ۱/۳±۳/۶، ۵/۴±۳/۱۳، ۷/۳±۹/۶ و ۴/۶±۳/۴۷ گری بود. کاهش چشمگیری در دامنه ی موج T در ۵۷درصد از بیماران، سه ماه پس از پرتودرمانی مشاهده شد. دامنه ی موج T از ۹۲/۰±۰۳/۳ به ۸۳/۰±۵۶/۱ میلی متر کاهش یافت. کاهش دامنه ی موج T با میانگین دز قلب ارتباط معناداری دارد (۰۱۹/۰= P). نتیجه گیری: در زنان مبتلا به سرطان پستان چپ، عوارض قلبی ناشی از پرتودرمانی شایع است. الکتروکاردیوگرافی می تواند برای غربالگری عملکرد قلب، بعد از پرتودرمانی استفاده شود. در این مطالعه، ناهنجاری موج T شایع ترین اثر جانبی در این بیماران است.

Keywords:

Breast Neoplasms , Cardiovascular Diseases , Electrocardiography , Radiotherapy , الکتروکاردیوگرافی , بیماری های قلبی عروقی , پرتودرمانی , سرطان پستان