کاربرد واقعیت مجازی و واقعیت افزوده در چشم پزشکی

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 153

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

THPC05_227

تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1402

Abstract:

مقدمه: توانمندی واقعیت های گسترده برای ایجاد محیط هایی که در دنیای واقعی غیرممکن یا دشوار است، نقش به سزایی در پزشکیدارد. در چشم پزشکی نیز شبیه سازهای واقعیت مجازی به عنوان ابزاری برای آموزش جراحی، محبوبیت و پیشرفت های فراوان تشخیصیو درمانی پیداکرده اند. بنابراین هدف مطالعه حاضر، شناسایی و بررسی کاربرد واقعیت های مجازی و افزوده در حوزه آموزش، تشخیص ودرمان در چشم پزشکی است.روش پژوهش: در این مطالعه مروری و در سال ۱۴۰۱ ، به منظور یافتن مقالات مرتبط از پایگاه های Pubmed, Scopus و موتورجستجوگر Google scholar با واژگان کلیدیی واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و چشم پزشکی به زبان انگلیسی و بدون محدودیت زمانیاستفاده شده است. با توجه به شاخص ها، مقالات به دقت بررسی شده و با حذف مقالات غیرمرتبط، تکراری و همپوشان، هدف مطالعهمحقق شد.یافته ها: درمجموع ۱۹ مقاله مرتبط باهدف مطالعه، توسط محققین موردبررسی قرارگرفته و داده ها از مقالات استخراج شدند. نتایج اینپژوهش طیف گسترده ای از کاربردهای واقعیت های مجازی و افزوده در چشم پزشکی را نشان میدهد که می تواند به طور چشمگیری دربهبود مهارت های موردنیاز این حوزه موثر باشد. در آموزش، شبیه سازهای واقعیت مجازی کارایی خود را در بهبود مهارت های جراحی وافتالموسکوپی نشان دادند. در مقایسه با سایر شبیه سازهای جراحی، شبیه سازهای چشم پزشکی به طور گسترده در برنامه های آموزشیچشمپزشکی مورداستفاده قرار نمیگیرند. و این در حالی است که جراحیهای انجامشده توسط افراد مبتدی، با خطر آسیبرساندن بهبیمار همراه است. در تشخیص، دستگاه های واقعیت افزوده در ارزیابی بیماران مبتلابه گلوکوم کمک کننده و در درمان، سیستم هایجراحی هدآپ به عنوان جایگزین های ایمن و اثربخش روش های مرسوم شناخته شدند. همچنین درزمینه بهبود عیوب انکساری، کاشتلنز و آموزش دانشجویان بینایی سنجی کمک کننده خواهد بود.نتیجه گیری: کاربرد واقعیت مجازی و واقعیت افزوده در چشم پزشکی، امکان ارتقای عملکرد آموزشی، بهبود کیفیت و کاهش خطاهایدرمانی و افزایش دقت و ارزیابی در خدمات تشخیصی را فراهم می کند. این فناوری های نوپا، با غلبه بر محدودیت های محیط فیزیکی،آینده روشنی در چشم پزشکی را نوید می دهد. البته تا زمانی که چالش های تامین مالی وجود دارد، واقعیت های افزوده علیرغم تواناییبالایشان، تنها می توانند نقش پشتیبانی را در برنامه های آموزشی و جراحی ایفا کنند.

Authors

اسماعیل کریمی

دانشجوی کارشناسی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

شیوا اسدی

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران