تحلیل ابعاد هویتی شهرک های جدید و اثرگذاری آن بر احساس تعلق شهروندان (مطالعه موردی: سپاهان-شهر اصفهان)

بحران هویت به عنوان یکی از پیامدهای پدیده جهانی شدن به ویژه در شهرهای جدید مشهود است و یکی از موانع جذب جمعیت این شهرهای بی روح است. این شهرها در بهترین حالت خوابگاهی هستند که باعث ایجاد حس تعلق و هویت در ساکنان نمی شود. این موضوع را می توان در اصول اولیه طراحی این شهرها که شامل شکل گیری به صورت نقشه های تفکیکی و به توجهی خصوصیات تاریخی و اقلیمی محیط و شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی افرادی است که قرار است در آن ساکن شوند، مشاهده نمود. با ایجاد ویژگی­های مکانی و هویتی می­توان حس تعلق فرد به مکان یا شهر را ایجاد و تقویت نمود. بر این اساس این پژوهش با هدف تحلیل ابعاد هویت شهری و اثرگذاری آن­ها بر حس تعلق شهروندان سپاهان­شهر انجام شده و در پی پاسخ به این پرسش است که چه شاخص­هایی بر هویت­بخشی به شهرک­های جدید موثر است؟ و این شاخص­ها تا چه حد بر افزایش حس تعلق شهروندان اثرگذار است؟ روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی است و تحلیل داده­های به دست آمده از توزیع پرسشنامه در بین ۱۵۰ نفر از ساکنان سپاهان­شهر، نیز با روش مدلسازی معادلات ساختاری در نرم­افزار آموس­گرافیک انجام شده است. نتایج نشان می­دهد که شاخص های اجتماعی و عملکردی  به ترتیب با بار عاملی ۰/۶۸۳ و ۰/۴۳۰ به صورت مستقیم بر احساس تعلق ساکنان سپاهان شهر و شاخص طبیعی- محیطی با بار عاملی ۰/۳۸۶ بر شاخص عملکردی و شاخص های کالبدی- فضایی و تاریخی- فرهنگی به ترتیب با بار عاملی ۰/۲۵۶ و  ۰/۲۳۲بر متغیر اجتماعی و از آن طریق بر احساس تعلق شهروندان اثرگذار هستند.

Keywords:

اصفهان , حس تعلق , سپاهان شهر , شهرک های جدید , هویت