نقش ابزارهای دیجیتال در مشارکت کارکنان شهرداری مشهد

ستفاده گسترده از فناوری های دیجیتال و گسترش شبکه های اجتماعی، فضاهای ارتباطی و ملاقات جدیدی را ایجاد کرده است که در آن افراد و بازیگران اجتماعی و سیاسی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. این فضاها و امکانات متنوعی را برای تعامل دیجیتالی به روشی در دسترس تر، فوری، مستمر، برابری طلبانه و شخصی باز می کند. فناوری دیجیتال یادگیری، انتشار و دسترسی به اطلاعات را تسهیل می کند و آن را به وسیله ای برای ارتباط تبدیل می کند و به تمرین تفکر انتقادی دامن می زند. به ویژه شیوه های تفکر انتقادی سازماندهی و اثربخشی شبکه های مدنی و فضاهای مشارکت کارکنان شهرداری را بهبود می بخشد و در نهایت به تولید شهروندانی مسئول و آگاه کمک می کند. این پژوهش مجموعه ای از فرضیه ها را بر اساس روابط بین یادگیری دیجیتال، تفکر انتقادی و مشارکت مدنی ارائه کرده است و آنها را با استفاده از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با حداقل مربعات جزئی (PLS) مورد آزمون قرار داد که بر روی یک نمونه ۱۹۱ نفری اولیه و ثانویه اعمال شده است. نتایج نشان داد که ابزارهای دیجیتال تاثیر مثبتی بر توسعه تفکر انتقادی دارند و این امر بر مشارکت شهروندان تاثیرگذار است و افراد را به کارکنانی با نگرش ها و ارزش های مشارکتی تبدیل می نماید.

Keywords:

ابزارهای دیجیتال , مشارکت کارکنان , شهرداری مشهد , تفکر انتقادی