بررسی اثرات برهمکنش سلنیوم و مولیبدن بر محتوی رنگیزه های فتوسنتزی برگ گوجه فرنگی (Lycopersicom esculentum Mill.)

سلنیوم عنصری است که برای گیاهان ضروری شناخته نشده است، با این حال، گیاهان سلنیوم را جذب می کنند. مولیبدن فلزی سنگین است که در مقادیر بسیار ناچیز مورد نیاز گیاهان است. مولیبدن در مقادیر بالا می تواند برای گیاهان و دیگر موجودات زنده سمیت ایجاد کند. در این تحقیق اثرات برهم کنش سلنیوم و مولیبدن بر میزان رنگیزه های فتوسنتزی گیاه گوجه فرنگی رقم ارلی اوربانا ۱۱۱ (Lycopersicom esculentum Mill. cv. Early Urbana۱۱۱) مورد بررسی قرار گرفت. محتوی کلروفیل a، b، بتاکاروتن و گزانتوفیل موجود در برگ با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد. همچنین وزن خشک گیاه اندازه گیری شده است. سلنیوم بر وزن خشک بخش هوایی اثر معنی داری نداشته و تنها وزن خشک ریشه را بطور معنی داری کاهش داد. همچنین سلنیوم موجب افزایش محتوی رنگیزه های فتوسنتزی گردید. مولیبدن در غلظت های بکار رفته موجب کاهش معنی دار وزن خشک کل گیاه شده و محتوی رنگیزه های فتوسنتزی برگ را نیز به میزان قابل توجهی کاهش داد. بنابراین مولیبدن در گیاه ایجاد سمیت کرده است. سلنیوم در غلظت های ۱ و ۲ پی.پی.ام تا حدودی اثرات سمی مولیبدن را تعدیل کرد. در این تحقیق نشان داده شده است که سلنیوم می تواند اثرات بهبود دهنده بر تنش ناشی از سمیت مولیبدن به عنوان یک فلز سنگین بگذارد.

Keywords:

سلنیوم , مولیبدن , گوجه فرنگی , فلزات سنگین , سمیت