درمان اختلال بی اعتنایی مقابله ایODD در دانش آموز کم توان ذهنی

اختلال بی اعتنایی مقابله ای، یکی از اختلالات دوران کودکی و نوجوانی می باشد، که در آن کودک مبتلا به آن رفتارهای متمردانه، ناسازگارانه یا خصمانه در برابر منابع اقتدار نشان می دهد. در این پژوهش سعی کردم تا اختلال بی اعتنایی مقابله ای در دانش آموز کلاس دوم را درمان کنم که براساس DSM-IV دارای اختلال بی اعتنایی مقابله ای می باشد. در این پژوهش، برای درمان این اختلال از روش های درمانی، کمک گرفته شد. یکی از روش های درمانی استفاده از آموزش والدینی بارکلی است و باعث افزایش مهارت والدین در توجه انتخابی به رفتارهای کودک، بیان دستورات صحیح و واضح و به کار گیری تمرینات انضباطی موثر، شده است. از دیگر روش های درمان برای دانش آموزم آموزش مهارت های اجتماعی از طریق بازی های گروهی، پرورش استقلال، تقویت اعتماد به نفس و رفتاردرمانی فردی می باشد. با استفاده از پرسشنامه ی علائم مرضی کودکان CSI-۴، آزمون آن دریافت کودکان CAT و مشاهدات طبیعی سعی در جمع آوری اطلاعات نمودم. روش های درمانی ذکر شده را اجرا نمودم. تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق ترسیم جدول، نمودار نیمرخ و فرم های مربوط به تست های نام برده شده، صورت گرفته است. بعد از اجرا، مشخص شد استفاده از روش های درمانی، تا حد چشمگیری باعث بهبود و درمان اختلال بی اعتنایی مقابله ای در دانش آموزم شده است.

Keywords:

اختلال , کم توان ذهنی , دانش آموز.