بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد راه حل محور بر خودکارآمدی و رضایت زناشویی زنان متاهل

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد راهحلمحور بر خودکارآمدی و رضایتزناشویی زنان متاهل اجرا گردید. که به شیوه طرحهای نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون که به شیوه نمونهبرداریدوطلبانه و انتخاب تصادفی در گروههای آزمایش و گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مراجعهکننده به مراکزمشاوره منطفه ۳ تهران بود که از میان جامعه مذکور تعداد۳۳ نفر داوطلب انتخاب شده بودند. که در دو گروه آزمایش )۵۱نفر(و گروه گواه )۵۱نفر( اختصاص داده شده بودند. برای اعمال متغییر مستقل از پروتکل راهحلمحور استفاده شده بود که بهمدت هشت هفته، هر هفته یک جلسه به مدت ۰۳ دقیقه اجرا شد. جهت جمعآوری اطالعات از پرسشنامه خودکارآمدی شررو پرسشنامه رضایتزناشوییانریچ استفاده شده بود. برای توصیف و تجزیه تحلیل اطالعاتآماری در دو بخش یافتههای توصیفیو یافته استنباطی ارائهشده در بخش یافتههای توصیفی به توصیف متغیرهای جمعیتشناختی با استفاده ازآزمون توصیفمتغییرهای اصلی با استفاده از شاخصهای آماری میانگین انحراف استاندارد و نمودار خطی انجام شده بود. در بخش یافتههایاستنباطی و آزمون فرضیه از آزمون آنکوا (ANCOVA (و مانکوا )MANCOV ) استفاده شده بود که قبل از اجرای این آزمونبه بررسی مفروضات این آزمونها پرداخته شده بود. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت آموزش گروهی راهحلمحور برخودکارآمدی و رضایتزناشویی زنان متاهل مراجعهکننده به مراکز مشاوره منطقه ۳ تهران تاثیر داشته و رابطه معنادار بود)۱۳/۳< p )در این پژوهش به کمک نرم افزار SPPS۲۶ دادهها مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته بودند.

Keywords:

آموزش گروهی رویکرد راه حل محور , رضایت زناشویی , خودکارآمدی