بررسی تاثیر سواد رسانه ای بر بهره وری دانش آموزان دختر در فضای مجازی (مطالعه موردی دبیرستان شهر تهران )

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 101

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SPE-9-2_018

تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1402

Abstract:

بهره گیری مناسب و کارآمد از هر فناوری و پدیده ای درگرو داشتن دانش و فرهنگ پیش زمینه ای عام می باشد. در این میان سود جستن از امکانات فناوری های اطلاعاتی، رسانه ها و شبکه های اجتماعی به دلیل نوظهور بودن، گستردگی، تنوع محتوا و مخاطب، نیازمند آموزش و گسترش دانش و مهارت به کارگیری از آن ها می باشد. جامعه هدف در این پژوهش دانش آموزان پایه دهم تجربی دبیرستان دخترانه مهدیه و همچنین دانش آموزان پایه هفتم دبیرستان ستایش می باشند. دانش رسانه ای موضوعی نوظهور ولی بسیار حائز اهمیت در حیطه رسانه های اجتماعی می باشد که به کاربر قابلیت و مهارت انتقاد، تفکر و انتخاب هوشمندانه در مواجهه با محتویات رسانه ها و شبکه های اجتماعی را می دهد. این نوع شبکه ها به لحاظ دارا بودن قابلیت های بالقوه گسترده می توانند راه گشای بسیاری از مشکلات موجود در حیطه آموزش باشند. می توان باافزایش سواد رسانه ای دانش آموزان و به ویژه والدین در جهت کاهش پیامدهای منفی این رسانه ها و درعین حال افزایش بهره وری و کاربرد آن ها در امر آموزش اقدام نمود. استفاده جمعی والدین و دانش آموزان از رسانه های اجتماعی، نظارت والدین بر محتوای مورداستفاده و قابل دسترس دانش آموزان، افزایش قدرت تفکر و دیدگاه انتقادی والدین و دانش آموزان، و کسب مهارت های فنی می توانند روش هایی مناسب در جهت کسب دانش رسانه ای باشند. لذا از متولیان امر رسانه و آموزش و پرورش انتظار می رود با توجه به روند رشد و پیشرفت فزاینده فناوری های ارتباطی در جهت بهبود و گسترش سواد رسانه ای در والدین و دانش آموزان اقدام کنند. نتایج نشان می دهد که سطح توانایی های مرتبط با سواد آزمون رسانه ای در دانش آموزان پایه دهم که با کتاب سواد رسانه ای آشنا شده بودند بالا بوده و سطح دانش آموزان پایه هفتم که هنوز با مطالب کتاب درسی آشنا نبوده اند ضعیف بوده است.

Keywords:

سواد رسانه ای , بهره وری دانش آموزان , فضای مجازی

Authors

پریسا ایزدی خالق آبادی

دانشجوی کارشناسی، رشته آموزش علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان، ایران

زینب کفیلی سقین سرا

دانشجوی کارشناسی، رشته آموزش علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان، ایران

سیده فاطمه طباطبایی

دانشجوی کارشناسی، رشته آموزش علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان، ایران