چالش های مراکز آموزش زبان فارسی به خارجی ها در دوران کرونا و پسا کرونا (تحلیلکیفی)

هدف از پژوهش حاضر، بررسی چالش های مدیران و مدرسان زبان فارسی ناشی از بحران همه گیری بیماری کووید ۱۹ در مراکزدانشگاهی در تدریس زبان فارسی به دانشجویان بین الملل و نیز بررسی چالش ها و نگرش دانشجویان بین الملل نسبت به افزایشآموزش برخط زبان فارسی و تغییر نحوه آموزش از حضوری به برخط می باشد. این پژوهش به روش کیفی انجام شده است. جامعهآماری دانشجویان بین الملل شاغل به تحصیل در ایران و نیز مدیران و مدرسان همه دانشگاه های دارای دانشجویان بین الملل و نمونهآماری شامل ۷۴ نفر از مدیران مراکز آموزش زبان فارسی و مدرسان زبان فارسی به غیرفارسی زبانان و ۲۲۶ دانشجوی بین الملل بود.روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود. برای جمع آوری داده ها به روش میدانی، از مصاحبه نیمه ساختاریافته و سوال های باز بهرهگرفته ایم، تا در آن مصاحبه شوندگان بتوانند ایده های جدید را بیان کنند. در این پژوهش، با بهره گیری از یافته های دو پژوهشسیموند کواکوارلی ۲۰۲۰ و اسپینو دیاز و همکاران ۲۰۲۰ و متناسب با اهداف پژوهش، از دو نمونه مصاحبه ویژه دانشجویانبین الملل و مصاحبه مدیران مراکز و مدرسان زبان فارسی به غیرفارسی زبانان- استفاده و داده ها به شیوه توصیفی-کیفی تحلیل شد.طبق بررسی روایی مناسب ۹۲ % به دست آمد. با توجه به این یافته ها بحران همه گیری کرونا بر شیوه آموزش در دوران پساکرونا تاثیرزیادی گذاشته است. چه بسا پس از آن نیز تمایل به سمت نظام آموزشی جدید و برخط بیشتر گردد و جای نظام آموزشی سنتی رابگیرد. نتایج این پژوهش به مدیران و مدرسان آموزش زبان فارسی کمک می کند تا با چالش های دانشجویان بین الملل در طول اینهمه گیری و راهکارهای حل این چالش ها از سوی مدیران و مدرسان دیگر مراکز آشنا شده و برای حل این چالش ها به اقدامات عملیدست یابند.

Keywords:

مراکز دانشگاهی آموزش زبان فارسی , چالش های آموزشی , نظام آموزش , همه گیری کووید ۱۹ , آموزش فارسی