پیشبینی خودپنداره تحصیلی براساس انعطاف پذیری شناختی و خودنظم بخشی تحصیلی بامیانجیگری تاب آوری تحصیلی

هدف پژوهش حاضر پیشبینی خودپنداره تحصیلی براساس انعطاف پذیری شناختی و خودنظم بخشی تحصیلی با میانجیگری تاب آوری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد شهر زنجان بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر زنجان در سال ۱۴۰۲تشکیل دادند که از بین آنها به روش نمونهگیری دردسترس ۳۴۶ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها بر اساس روشهای آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی به روش معادلات ساختاری بود. در این پژوهش جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه خودپنداره تحصیلی (دلاور،(۱۳۷۲، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و همکاران (۲۰۱۰) خودنظم بخشی (ARQ-A) و تاب آوری تحصیلی ساموئلز (۲۰۰۴) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و AMOS استفاده شد است. نتایج نشان داد بین خودپنداره تحصیلی بر اساس انعطاف پذیری شناختی و خودنظم بخشی تحصیلی با میانجیگری تاب آوری تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد.