رابطه بین سبکهای شوخ طبعی و کیفیت زندگی با امید به زندگی سالمندان شهرستان گرگان
Publish place: The third international conference of psychology, educational sciences, social and cultural studies
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 82
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICPES03_059
تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1402
Abstract:
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سبک های شوخ طبعی و کیفیت زندگی با امید به زندگی در سالمندان شهرستان گرگان انجام شد. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری ۲۱۵ نفر بودند که از سالمندان ۶۵ سال و بالاتر و در دسترس تشکیل شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه شوخ طبعی مارتین، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر استفاده شد. پرسشنامه های مذکور پس از تعیین روایی و پایایی بین نمونه های پژوهش توزیع شد. داده ها پس از جمعآوری وارد نرم افزار spss نسخه ۲۰ شدند. نتایج تحلیل نشان داد سبکهای شوخ طبعی سازگارانه با ابعاد کیفیت زندگی و امید به زندگی رابطه مستقیم و معناداری دارند و سبکهای شوخ طبعی ناسازگارانه با ابعاد کیفیت زندگی و امید به زندگی رابطه معکوس و معناداری دارد. با افزایش یا کاهش سبک شوخ طبعی سازگارانه، امید به زندگی و کیفیت زندگی افزایش یا کاهش می یابد.
Keywords:
کیفیت زندگی/ سبک شوخ طبعی/ امید به زندگی/ سالمندان
Authors
امید نیکنام
کارشناسی ارشد رشته روانشناسی مثبت گرا، دانشگاه آزاداسلامی واحد گرگان
تکتم مقصودی
کارشناسی ارشد رشته روانشناسی مثبت گرا، دانشگاه آزاداسلامی واحد گرگان
ارسطو میرانی
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد،گرگان، ایران