اثربخشی حرفه آموزی بر خلاقیت و بهزیستی نوجوانان کم توان ذهنی آموزش پذیر

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی حرفه آموزی بر خلاقیت و بهزیستی شخصی نوجوانان دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر مرکز توانبخشی الزهراء انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر نوجوان آموزش پذیر بالای ۱۴سال مراجعه کننده به مراکز بهزیستی و مدارس استثنایی شهر تبریز در نیمه اول سال ۱۴۰۱ به تعداد ۲۵۰ نفر بود که از بین آن ها نمونه ای شامل ۴۰ نفر از دانش آموزان نوجوان آموزش پذیر(دارای معلولیت جسمی حرکتی و ذهنی از ضعیف تا شدید) بالای ۱۴سال به روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه خلاقیت تورنس و نشانگر بهزیستی شخصی B مقیاس نارسایی های شناختی و پکیج حرفه آموزی بود. ابتدا هر دو گروه، پرسشنامه های پژوهش را به عنوان پیش آزمون تکمیل نمودند سپس گروه آزمایش تحت حرفه آموزی قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. سپس پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. به منظور بررسی فرضیه ها از روش تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که حرفه آموزی بر خلاقیت نوجوانان دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر مرکز توانبخشی الزهراء تاثیر ندارد ولی بر بهزیستی شخصی آن ها تاثیر دارد.