اثربخشی آموزشهای فنی و حرفه ای در افزایش اشتغال پذیری و کسب درآمد شغلی و کاهش بازگشت زندانیان به زندان پس از آزادی

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و بر اساس ماهیت داده‎ها، کمی است و از نظر نحوه و زمان گردآوری آن، غیرآزمایشی و علی مقایسه‎ای- پس رویدادی است. هدف پژوهش تعیین میزان تاثیر آموزش‎های فنی و حرفه ای بر اشتغال‎پذیری، درآمد شغلی و عدم بازگشت به زندان پس از آزادی زندانیان می باشد. ابزار اندازه‎گیری پرسش نامه محقق ساخته کیفیت آموزشهای فنی و حرفه ای با مولفه هایی شامل تطابق‎ ‎با‎ ‎نیازهای‎ ‎اقتصادی، کیفیت‎ ‎اجرای‎ ‎آموزش، کیفیت‎ ‎برنامه‎ ‎درسی، صلاحیت‎ ‎حرفه‎ای‎ ‎مربی، تحقق‎ ‎اهداف‎ ‎یادگیری و پیگیری‎ ‎پیامدهای‎ ‎آموزش، و دیگری اشتغال‎پذیری با مولفه‎هایی شامل مهارتهای‎ ‎عمومی شامل زیرمولفه های (مهارتهای‎ ارتباطی، مهارتهای‎ ‎حل‎مساله، مهارتهای‎ ‎کارتیمی) و شایستگیهای‎ ‎حرفه‎ای شامل زیر مولفههای (دانش‎کاری، مهارتهای‎ ‎حرفه‎ای، مهارتهای‎ ‎تخصصی) و ویژگیهای‎ ‎شخصیتی شامل زیر مولفه‎های (اعتماد‎ ‎به‎ ‎نفس، انطباق‎پذیری، تاب‎‎آوری) و اخلاق‎مداری‎ ‎حرفه‎ای شامل زیر مولفه هایی (رفع‎ ‎بدنامی‎ ‎زندان، رعایت‎ ‎حقوق‎ ‎دیگران، اعتماد‎ ‎پذیری) بود. شاخص نکوئی برازش بالاتر از ۹/۰ شد که نشانگر برازش خوب مدل است. نتایج تحلیل مسیر نشان داد آموزش فنی و حرفه ای به طور مستقیم بر افزایش درآمد شغلی و عدم بازگشت به زندان موثر نیست، اما به طور غیرمستقیم می تواند تاثیرگذار باشد. یعنی آموزش فنی و حرفه‎ای منجر به افزایش اشتغال‎پذیری می‎شود و اشتغال پذیری نیز باعث افزایش درآمد شغلی می‎گردد و در نهایت درآمد شغلی باعث عدم بازگشت به زندان می‎شود. اشتغالپذیری نیز به طور مستقیم بر عدم بازگشت به زندان تاثیرگذار نیست، اما همراه با آموزش فنی و حرفه ای می تواند باعث افزایش درآمدشغلی شود و در نتیجه با افزایش درآمد شغلی باعث عدم بازگشت به زندان گردد.

Keywords:

employability , job income , non-return to prison and Technical and vocational training , آموزش‎های فنی و حرفه ای , اشتغال ‎پذیری , درآمد شغلی و عدم بازگشت به زندان