عفاف و حجاب، و پیشگیری از آسیب های اجتماعی

از ابتدای خلقت بشر، حجاب عاملی برای منع تصرف شخصی و حفظ کرامت فرد دانسته شده که بعد از اسلام نیز در آیات متعددی از آن به عنوان یک راهکار دستوری برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی پیشنهاد شده است. تحقیق پیش رو سعی دارد با روشی استدلالی و دیدگاهی جامعه شناسانه لزوم رعایت حجاب را برای خواننده توجیه کند. بر همین اساس معتقدیم حجاب پیش از آنکه یک دستور اعتقادی باشد، یک قرارداد اخلاقی و اجتماعی بوده که بر مبنای خردورزی حاکمیتی، قابلیت اعمال قانونی داشته و دارد تا از ایجاد مفسده اخلاقی جلوگیری کند. از طرفی نقش قدرتمند پلتفرمها و بلاگرهای زن را در جهت دهی الویت های ذهنی افراد، مورد تاکید قرار می دهیم که عامل مهم انتشار سریع الگوهای رفتاری نیز هستند؛ لذا در این مقاله، حجاب یک امر اعتقادی دانسته شده که قادر است بعد از ایجاد شناخت در فرد، گرایش قلبی در وی بوجود بیاورد تا شاهد رفتار رو به رشد حجاب و عفاف در جامعه باشیم.