پاسخ های فیزیولوژیک گندم رقم پیشگام به محلولپاشی عناصر غذایی و تنظیم کنندگان رشد در شرایط وقوع تنش آبی آخر فصل زراعی

تنظیم کنندگان رشد و عناصر غذایی می توانند به صورت محلولپاشی برگی بر میزان مقاومت به بروز شرایط تنش آبی در گیاهان تاثیر گذار باشند. برای بررسی این موضوع تاثیر هشت تیمار بدون محلول پاشی ، محلولپاشی با آب خالص ، سالیسیلیک اسید (۱۰۰ میلی گرم در لیتر) ، فولیک اسید (۵۰ میلی گرم در لیتر)، کلرید پتاسیم ۳ درصد، سولفات روی ۴ در هزار، اوره ۴ درصد، آبسیزیک اسید (۲ میلی گرم در لیتر) هنگام وقوع تنش آبی در مرحله تشکیل برگ پرچم در گندم رقم پیشگام، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به صورت مزرعه ای به اجرا درآمد. نتایج حاصله نشان داد که کمترین میزان پایداری غشا و بیشترین میزان مالوندی آلدئید به عنوان شاخص های بروز تنش اکسیداتیو در تیمارهای بدون محلولپاشی و محلولپاشی با آب خالص مشاهده گردید. مطالعه آنزیم های آنتی اکسیدانت نیز نشان داد که کمترین میزان فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در دو تیمار یاد شده مشاهده شد. با این حال رفتار آنزیم های کاتالاز و گایاکول پرکسیداز در مقایسه با این آنزیم متفاوت بود و کمترین مقادیر فعالیت آنها در سایر تیمارها مشاهده گردید. عملکرد بیولوژیک به طور متوسط ۱۳ درصد در تیمارهای اسید فولیک ، اسید سالسیلیک و سولفات روی ، ۱۰ درصد در تیمار کلرید پتاسیم و ۱۹ درصد در تیمار اوره نسبت به تیمار بدون محلولپاشی توانستند باعث افزایش عملکرد بیولوژیک شوند. بر اساس یافته های این مطالعه بجز اسید آبسیزیک و آب خالص بقیه تیمارها می توانند جهت مقابله با تنش آبی آخر فصل زراعی در گندم رقم پیشگام مورد استفاده قرار گیرند.

Keywords:

آنزیم های انتی اکسیدان , پایداری غشا سلولی , عملکرد بیولوژیک , مالون دی آلدئید