ارزیابی محیط آموزشیبا هدف بررسی اثرات کالبدی فضا و نقش آن بر افزایش خلاقیت در محیط های یادگیری کودکان

مکانها و اشیا میتوانند هم به صورت نیروی بازدارنده و هم به صورت عامل تسهیلکننده و محرک عمل کنند. هر بخش از فضای آموزشی پیامی برای کودک دارد و آداب و عاداتی بر او تحمیل میکند.تو جه به این پیامها در کنار آموزش کمک قابل توجهی به رشد و خلاقیت کودک در این فرایند خواهد داشت. فضاهای بسیار منظم با ساختار بسته خلاقیت کودک را محدودکرده و در دراز مدت احساس کسالت به وجود می آورند. فضای آموزشی باید جذاب و برانگیزاننده باشد و حد متعادلی از پیچیدگی، تازگی، طراوت، تنوع و هیجان در فضا ضروری است تا کودکان را درگیر اتفاقات محیط کند. هدف از این پژوهشارائه راهبردهای طراحی بهمنظور بهبود فیزیکی محیط یادگیری در جهت افزایش خلاقیت کودکان و ارزیابی تاثیر نور و رنگ فضای داخلی مدرسه ابتدایی بر افزایش میزان آنمی باشد. روش تحقیق در این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نوع اجرا، توصیفی میباشد. مطالعات در دو مرحله کتابخانه ای و میدانی صورت پذیرفته است و به منظور جمعآوری داده ها برای تدوین متن پژوهش به کتب و پایاننامه هایی مرتبط با متغیرهای این پژوهش، مقالات داخلی و خارجی مراجعه شده و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بسته بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات از روشهای آمار توصیفی ازنرم افزارSPSS۲۲و AMOS۲۲ و برای برای بررسی پایایی مدل از شاخص آلفای کرونباخ۱ استفاده شده است. تحلیلداده های این پژوهش نشان داد که بین عامل رنگ و نور و افزایش خلاقیت در کودکان رابطه ی معناداری وجود دارد. همچنین بین سایر عوامل محیطی و خلاقیت نیز رابطه ی معنیداری وجود دارد. به عبارت دیگر بر اساس نتایج این پژوهش،محیط کالبدی ارتباطی تنگاتنگ با رفتارهای کودک دارد، چرا که پیوسته در تعامل با کودک است و با ایجاد فرصت، تحریک و تشویق، امکان تجربه کردن، خاطره سازی و تخیل را فراهم میکند و با برانگیختن حس کنجکاوی در کودکان باعث افزایشخلاقیت میشود.

Keywords:

محیط یادگیری کودکان , خلاقیت , نور , رنگ