امنیت پایدار شهری و توان پذیری قیمت مسکن در ایران

زمینه و هدف : حاشیه نشینی از علل ناپایدار کننده نظام شهری و تهدیدکننده امنیت اجتماعی است ؛ که از زمینه ای فراتر از مکان آن نشات می گیرد و بر محیطی فراتر از آن مکان تاثیر می گذارد. ضعف شاخص های توان پذیری قیمت مسکن از جمله عوامل کلیدی گسترش اسکان غیر رسمی است . این مقاله درصدد تحلیل رفتار بلندمدت قیمت مسکن و درآمد خانوار شهری به عنوان یکی از عوامل اصلی رشد حاشیه نشینی و مآلا تهدید امنیت پایدار شهری است .روش تحقیق : این تحقیق که از لحاظ هدف ، کاربردی و از نظر ماهیت ، تحلیلی است ؛ مترصد تحلیل و آزمون دوفرضیه است . نخست : میان حاشیه نشینی وآسیب های اجتماعی و امنیتی ارتباط است . این فرضیه با استفاده از منابع کتابخانه ای بررسی می شود. دوم : به واسطه فاصله گرفتن بیش از پیش قیمت مسکن و درآمد خانوار شهری هم انباشتگی بلندمدت دو متغیر طی بازه زمانی سالانه ۹۹-۱۳۷۱ تایید نمی شود. هم انباشتگی متغیرها بااستفاده از تکنیک اقتصادسنجی و به کمک آزمون انگل -گرنجر بررسی می شود.یافته ها: بررسی مبانی نظری و مطالعات تجربی مبین وجود ارتباط میان رشد حاشیه نشینی با تشدید آسیب ها و ناهنجاری های اجتماعی است . مطابق نتایج این پژوهش ، ضعف شاخص توان پذیری قیمت مسکن شهری ازیک عدم تعادل کوتاه مدت ناشی از نوسانات مربوط به چرخه تجاری مسکن فراتر رفته است . نتیجه گیری :مطابق نتایج آزمون انگل -گرنجر، به واسطه فاصله گرفتن بیش از پیش درآمد خانوار و قیمت مسکن شهری ازیکدیگر هم انباشتگی دو متغیر تایید نشد.

Keywords:

امنیت اجتماعی , توان پذیری قیمت مسکن , توسعه پایدار , حاشیه نشینی