بررسی تاثیر برنامه تمرینی استاپ ایکس بر مکانیک پرش فرود و کیفیت حرکتی دانشجویان نظامی مرد مستعد آسیب

هدف مکانیک پرش فرود ضعیف و کیفیت حرکتی پایین از عوامل خطرزای بروز آسیب در دانشجویان نظامی هستند. این پژوهش با هدف بررسی اثر برنامه تمرینی استاپ ایکس بر مکانیک فرود و کیفیت حرکتی در دانشجویان نظامی مرد انجام شد. روش ها مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل بود. ۴۰ دانشجوی نظامی مستعد آسیب به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۲۰نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. از آزمون های پرش تاک و غربالگری حرکات عملکردی برای ارزیابی مکانیک پرش فرود و کیفیت حرکتی استفاده شد. سپس گروه های آزمایش و کنترل به ترتیب به مدت ۸ هفته از برنامه استاپ ایکس و برنامه گرم کردن رایج در بخش گرم کردن استفاده کردند. از آزمون های من ویتنی یو و ویلکاکسون برای مقایسه تفاوت های بین دو گروه استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS  نسخه ۲۴ تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد کاهش معناداری در نمرات آزمون پرش تاک (۰/۰۰۱=P) و افزایش معناداری در نمرات آزمون غربالگری حرکت عملکردی (۰/۰۰۱=P) در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در پس آزمون وجود دارد. همچنین نتایج درون گروهی در گروه آزمایش نشان داد کاهش معناداری در نمرات آزمون پرش تاک (۰/۰۰۱=P) و افزایش معناداری در نمرات آزمون غربالگری حرکت عملکردی (۰/۰۰۱=P) وجود دارد، اما این تغییرات در گروه کنترل معنا دار نبود (۰/۰۵ نتیجه گیری برنامه استاپ ایکس می تواند باعث بهبودی مکانیک پرش فرود و کیفیت حرکتی در دانشجویان نظامی مرد مستعد آسیب شود و به کاهش عوامل خطرزای بروز آسیب در آن ها کمک کند.

Keywords:

Stop-x program , Jump-landing mechanics , Movement quality , Cadets , استاپ ایکس , مکانیک پرش فرود , کیفیت حرکتی , دانشجویان نظامی