بررسی نقش میانجی جو اخلاقی در رابطه بین ارزش های شخصی و رفتار شهروندی سازمانی در کارکنان آموزش و پرورش شهر شیراز

هدف از اجرای این تحقیق بررسی نقش میانجی جو اخلاقی در رابطه بین ارزش های شخصی و رفتار شهروندی سازمانی در کارکنان آموزش و پرورش شهر شیراز است. در این تحقیق همبستگی جامعه آماری شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهر شیراز در سال ۱۳۹۹ که تعداد آنها ۵۴۰ نفر است که از میان آنها تعداد ۲۲۵ نفر به عنوان نمونه بوسیله فرمول کوکران به شیوه تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه جو اخلاقی ویکتور و کولن (۱۹۹۰)، ارزش های شخصی جهان آبادی (۱۳۹۳) و رفتار شهروندی سازمانی پودساکف و همکاران (۱۹۹۱) استفاده شده است. روایی پرسشنامه های رفتار شهروندی، جو اخلاقی و ارزش های شخصی به ترتیب به میزان ۸۷/۰، ۹۶/۰ و ۸۶/۰ گزارش شده است و پایایی این پرسشنامه ها به ترتیب ۸۳/۰، ۸۷/۰ و ۸۸/۰ گزارش شده است. برای تحلیل داده های بدست آمده از آمار توصیفی و برای تحلیل آماری فرضیه های پژوهش از معادلات ساختاری استفاده شد، نتایج نشان داد که بین ارزش های شخصی با رفتار شهروندی سازمانی از طریق جو اخلاقی رابطه غیر مستقیم وجود دارد. همینطور رابطه مستقیمی بین بین ارزش های شخصی با جو اخلاقی وجود داشت و بین جو اخلاقی با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مستقیمی وجود داشت؛ بنابراین با توجه به رابطه مثبت بین جو اخلاقی با رفتار شهروندی پیشنهاد می شود با برگزاری دوره های در رابطه با جو اخلاقی در آموزش پرورش رفتار شهروندی سازمانی را تقویت نمود.

Keywords:

جو اخلاقی , ارزش های شخصی , رفتار شهروندی سازمانی , آموزش و پرورش.