آسیب شناسی دورکاری کارشناسان آموزشی دانشگاه ها در بحران کرونا با استفاده از روش تحلیل مضمون

شیوع ویروس کرونا از اواخر سال ۲۰۱۹ نه تنها تهدیدی برای جان انسان ها ایجاد کرد، بلکه اقتصاد کل جهان و ایران را تحت تاثیر خود قرار داد. جهت کاهش شیوع این بیماری، بسیاری از سازمان ها از جمله دانشگاه ها، برای کارکنان خود شیوه دورکاری را در پیش گرفتند. اما پیاده سازی نظام دورکاری در کنار نقاط قوت دورکاری، چالش ها و آسیب هایی نیز به همراه داشته است. بر این اساس، در این پژوهش به آسیب شناسی دورکاری کارشناسان آموزشی یک دانشگاه دولتی در بحران کرونا، پرداخته شده است. داده های این پژوهش با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۲۶ نفر از کارشناسان آموزشی دانشگاه مورد مطالعه، گردآوری شده است. شیوه انتخاب مصاحبه شوندگان به صورت هدفمند بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل مضمون استفاده گردید. در نهایت بر اساس نتایج پژوهش، چالش های دورکاری در دوران کرونا به صورت ۷۵ شاخصدر قالب ۱۴مقوله و۵بعد شناسایی گردیدند. بعدها تحت عناوین ضعف در اجتماعی سازی، ضعف در طراحی مشاغل و فرایندها، بلوغ الکترونیکی محدود، همسویی راهبردی ضعیف و اختلالات فکری عملی بودند.بر اساس مصاحبه ها مشخص گردید که به علت ضعف در پیاده سازی نظام دورکاری ،برای کارکنان معایب بیشتری به همراه داشته است. ازبین نقاط ضعف مطرح شده عواملی که به عنوان علت مطرح بودند عوامل اصلی موثر بر پیاده سازی نظام دورکاری تلقی می شدند.

Keywords:

دورکاری , کووید-۱۹ , کارشناسان آموزشی دانشگاه ها. دانشگاه دولتی