ارائه مدل ساختاری پیش بینی رفتارهای خرابکارانه در مدرسه بر اساس جهت گیری انگیزشی معلمان و والدین با نقش میانجیگری جهت گیری مثبت نسبت به مدرسه

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری پیش بینی رفتارهای خرابکارانه دانش آموزان در مدرسه بر اساس جهت گیریانگیزشی معلمان و والدین با نقش میانجیگری جهت گیری مثبت نسبت به مدرسه انجام گرفت. در این پژوهش از روشتوصیفی- همبستگی با نوع مدل معادلات ساختاری استفاده گردید و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسردوره دوم متوسطه شهر ایلام در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که براساس آمار دریافتی آموزش و پرورش شهرستان ایلام به تعداد ۳۵۲۱ نفر بودند. برای برآورد حجم نمونه، از جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) و جهت تعمیم پذیری بیشتر نتایج و با درنظر احتمال ریزش (۱۰ درصد) برخی پرسشنامه ها، تعداد ۴۰۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعیین وانتخاب گردیدند. در نهایت بعد از دریافت پرسشنامه و به دلیل مخدوش بودن تعدادی از آنها، تعداد ۳۸۴ پرسشنامه موردتجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفت. ابزار اندازه گیری پژوهش نیز شامل، پرسشنامه رفتار خرابکارانه (VSQ) علیوردی نیا و همکاران (۱۳۹۲)، مقیاس ادراک والدین (POPS) گرولنیک و همکاران (۱۹۹۷)، پرسشنامه جویادگیری (LSQ) ویلیامز و دسی (۱۹۹۶) و پرسشنامه جهت گیری مثبت نسبت به مدرسه (POSS) ابوالمعالی الحسینی و احمدی (۱۳۹۶) بود. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج یافته ها نشان داد که مدل ساختاری پیش بینی رفتارهای خرابکارانه دانش آموزان در مدرسه بر اساس جهت گیریانگیزشی معلمان و والدین با نقش میانجیگری جهت گیری مثبت نسبت به مدرسه از برازش مطلوبی برخوردار بود و جهت-گیری انگیزشی معلمان و والدین به طور مستقیم و نیز با میانجیگری جهت گیری مثبت نسبت به مدرسه بر رفتارهایخرابکارانه دانش آموزان در مدرسه تاثیرگذار و قابل پیش بینی است. لذا، در نظام تربیتی خانواده و مدرسه، به نگرشها وباورهای والدین و معلمان به مدرسه به عنوان افراد تاثیرگذار باید توجه بیشتری گردد تا زمینه جهت گیری مثبت نسبت بهمدرسه در دانش آموزان و به تبع آن کاهش رفتارهای خرابکارانه فراهم گردد.