آنالیز آماری زوایا ی میل اسپیکول و تغییرات ضخامت کروموسفر
Publish place: Journal of the Earth and Space Physics، Vol: 48، Issue: 3
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 73
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESPHYS-48-3_010
تاریخ نمایه سازی: 26 مهر 1402
Abstract:
اسپیکول ها (Spicules) به طور متناوب بالای فوران های سطح خورشید در حال افزایش هستند. جت های فرابنفش تند (Extreme Ultra Violet) نیز بالای لایه ها گزارش شده اند. تغییرات جهت گیری اسپیکول در عرض جغرافیایی خورشیدی که احتمالا انعکاس دهنده فوران های فریزشده در خطوط میدان مغناطیسی کرونایی مجاورند، یک پارامتر مهم برای درک خصوصیات دینامیکی آنهاست. تعداد زیادی از تصاویر با وضوح بالا از اسپیکول های لبه در خطوط نشری کلسیم دوبار یونیده در خط H از ماموریت تلسکوپ نوری خورشیدی (Solar Optical Telescope) سوار بر فضاپیمای هینوده (Hinode) در دسترس قرارگرفته است. به علاوه، تبدیل هاف برای انجام تحلیل آماری جهت گیری اسپیکول در مناطق مختلف اطراف لبه خورشیدی، از قطب تا استوا، به تصاویر اعمال شده است. نتایج نشان می دهد در طی کمینه فعالیت مغناطیسی خورشیدی (سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ مصادف با سال های ابتدایی ماموریت فضایی تلسکوپ هینوده) هرچه از استوا به سمت قطب ها پیش می رویم، زاویه میل اسپیکول ها کوچک تر می شود و طول آنها بلندتر به نظر می رسد. درنتیجه می توان گفت که کروموسفر در این حالت نسبت به بیشینه فعالیت خورشیدی ضخیم تر است. درصورتی که اسپیکول ها در چاله های کرونایی قطبی به طور قابل توجهی مایل می شوند (زاویه میل بزرگ تر) و ضخامت ناحیه کروموسفر و حتی ناحیه انتقال نازک تر خواهد شد. در حالی که فعالیت های بزرگ مقیاس با طول عمر کوتاه نقش چندانی در ضخامت کروموسفر نداشته و برای اندازه گیری های بلندمدت با میانگین گیری حذف می شوند. بیشترین جمعیت آماری اسپیکول ها در کمینه فعالیت خورشیدی در نواحی قطبی و در عرض های پایین تر، مربوط به اسپیکول ها با زوایای میل بزرگ تر است. درحالی که در دوره بیشینه چرخه خورشیدی نتیجه معکوس انتظار می رود که دلیلی توپولوژیکی برای پهن شدگی کروموسفر در حداقل فعالیت خورشیدی ارائه می دهد.
Keywords:
Authors
Azam Mollatayefeh
دانشجوی دکتری، گروه فیزیک، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
Ehsan Tavabi
دانشیار، گروه فیزیک، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :