شهرسازی پیاده مدار در توسعه پایدار و مدیریت حمل و نقل شهری

بدون تردید انقلاب صنعتی با ورود اتومبیل به درون شهرها و مراکز شهری مهمترین دوره تغییر و تحول در شهراست. شاید بیش از چند دهه از ورود اتومبیل و زیر ساختهای آن نگذشته بود که مشکلات ترافیکی و ازدحامبیش از حد وسائط نقلیه و حضور کم رنگ پیادگان از یک سو و اختلاط سواره و پیاده در بسیاری فضاها ازسوی دیگر، مشکلات عدیده ای را تا به امروز رقم زدند. از آنجا که فضاها و عرصه های عمومی یکی از عناصرلاینفک زندگی روزمره شهری و مهمترین بخش شهرها بوده و پیاده روی نیز یکی از پایدارترین روشهای حمل ونقل به شمار میرود، لذا پیاده راه و پیاده محوری یکی از موثرترین و بهترین گزینه های حل مشکلات در مراکزشهرهاست که ابتدا توسط کشورهای اروپائی و سپس ایالات متحده به کار گرفته شد و اکنون نیز بهعنوان یکشیوه شهرسازی نوین شهرسازی - پیاده مدار میتواند با - ایجاد شرایط مطلوب اجتماعی، زیست محیطی،فرهنگی، کالبدی، سیاسی و بویژه اقتصادی سبب توسعه پایدار شهرها گردد. که در این راستا مطالعه مورد نظرضمن بررسی مفهوم "توسعه پایدار" به تبیین نقش "پیادهراه" همانند کانونهای رشد در سطح شهرها و تاثیربسزای آن در اصلاح و تحرک فضاهای پیرامونی میپردازد.

Keywords:

پیاده مدار , توسعه پایدار , کانون رشد , پیاده راه