اثربخشی آموزش موسیقی بر تنظیم هیجان در بین کودکان ۱۲-۱۶ ساله شهردهدشت

مطالعه حاضر با هدف اثربخشی آموزش موسیقی بر تنظیم هیجان در بین کودکان ۱۲-۱۶ ساله شهر دهدشت صورت گرفته است، این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در مطالعه حاضر را کودکان در محدوده سنی ۱۲-۱۶ سال شهر دهدشت بوده اند، تعداد ۴۰ نفر از کودکان در محدوده سنی ۱۲-۱۶ سال بصورت تصادفی در دسترس انتخاب و در دو گروه ۲۰ نفری کنترل و تجربی قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج((۲۰۰۶ بود، پایایی ابزار پژوهش ۰/۸۴ محاسبه شد. تجزیه و تحلیل آماری به کمک نرم افزار SPSS۲۳ صورت گرفته است. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد در حالت پیش آزمون میزان کم اهمیت شماری، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، پذیرش و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی؛ راهبردهای سازش یافته و زیرمقیاس های خود سرزنشگری، دیگر سرزنشگری، تمرکز بر فکر/ نشخوار ذهنی و فاجعه نمایی؛ راهبردهای سازش نایافته در گروه های کنترل و آزمایش معنی دار نبوده است(p>۰.۰۵). در حالت پس آزمون میزان کم اهمیت شماری، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، پذیرش و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی؛ راهبردهای سازش یافته و زیرمقیاس های خود سرزنشگری، دیگر سرزنشگری، تمرکز بر فکر/ نشخوار ذهنی و فاجعه نمایی؛ راهبردهای سازش نایافته گروه آزمایش به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بوده است(p<۰.۰۱). نتایج نشان داد آموزش موسیقی می تواند در تنظیم هیجان موثر باشد و هیجانات منفی را کاهش داده و بر بهبود هیجانات مثبت تاثیر دارد.

Keywords:

موسیقی , تنظیم هیجان , کودکان و شهر دهدشت