راهکارهایی برای عدالت آموزشی در مناطق عشایری استان لرستان

تبیین معیارهای عدالت در تعلیم و تربیت و توزیع امکانات آموزشی، نیازمند تبیین ملاک های بهره مند و عدالت توزیعی است. تلاش، نیاز و استحقاق ذاتی می توانند به منزله معیارهای بهره مند افراد و توزیع منابع و امکانات تلقی شوند. دلالت های هر یک از این معیارها در توزیع امکانات آموزشی از این قرار است: تلاش به عنوان معیار توزیع امکانات آموزشی با در نظر گرفتن امکانات آموزشی به منزله بستر تلاش، مقتضی فراهم نمودن امکانات آموزشی متناسب با تلاش افراد است و با در نظر گرفتن امکانات آموزشی به عنوان فرصت های شغلی و اجتماعی آینده، عامل استحقاق برای برخورداری فرد تلاشگر از آن است. البته تلاش نباید فراهم کننده استحقاق در امکانات آموزشی بصورت اجحاف آمیز باشد. معیار نیاز در حوزه تعلیم و تربیت ایجاب می کند که زمینه لازم جهت ایجاد توانایی برای رفع نیازها، برای همه دانش آموزان فراهم و تدابیر و امکانات ویژه ای برای جبران محرومیت دانش آموزان محروم اتخاذ شود. رعایت معیار سوم یعنی استحقاق ذاتی در بعد انسانی - معنوی آموزش و پرورش نیز لازمه عدالت است و همه دانش آموزان دارای استحقاق های ذاتی مساوی در این بعد می باشند. در حال حاضر عملکرد مدارس خصوصی ناقض اصل تلاش، نیاز و تا حدی استحقاق های ذاتی است و بنابراین عادلانه نمی باشد. بنظر می رسد ارتقا کیفیت آموزش در مدارس دولتی و کاستن نقش تعیین کننده معلم و امکانات آموزشی در موفقیت تحصیلی، می تواند روش مناسبی جهت رفع تبعیض ناشی از اختصاص نابرابر امکانات در نظر گرفته شود.عدالت آموزشی به معنای دسترسی یکسان و برابر همه به آموزش است. از لحاظ انسانی مقوله عدالت از موضوعات محوری ادیان الهی به شمار می آید. همه ما می دانیم رسیدن به عدالت فراگیر به عنوان یک شاخصه معیار اسلامی تنها با کمک سرمایه انسانی به دست خواهد آمد. عدالت آموزشی در ایران بر کودکان که سرمایه انسانی اصلی کشورهستند.

Keywords:

عدالت آموزشی , برابری فرصت های آموزشی , مناطق عشایری