تاثیر بازی در یادگیری و ذهن دانش آموزان ابتدایی

آموزش و پرورش یک مکانیسم اصلی برای توسعه مهارتهای انسانی و پیشرفت تحصیلی و عنصر اصلی توسعه اقتصادی ملی است. اگرچه آموزش و پرورش مفیدترین منابع برای توسعه اقتصادی اجتماعی هر کشور است اما عوامل متعددی وجود دارد که می تواند بر پیشرفت تحصیلی تاثیر بگذارد. درواقع، این حقیقت وجود دارد که اگر چندین عامل منفی باهم ترکیب شوند، خطر عدم موفقیت افزایش می یابد. مهمترین و عینی ترین معیار ارزیابی در این نظام ها، پیشرفت تحصیلی است که ازنظر علمی و عملی دارای اهمیت بسیاری برای پذیرش در کلاس درس، دستیابی به شغل مناسب و غیره است. ازجمله معیارهای اصلی کارایی نظام آموزش و پرورش هر کشور میزان پیشرفت تحصیلی فراگیران آن است. با توجه به اینکه، آموزش و پرورش ابتدایی درواقع نقطه ورود یک حرکت طولانی و مهم در زندگی کودکان ابتدایی است و همچنین ازآنجاکه سنگ بنای شخصیت کودکان در همین سال های اولیه دوره ابتدایی گذاشته می شود، بنابراین این دوره هم ازنظر کمی و هم ازنظر کیفی مهم است؛ چراکه مخاطبین این دوره کودکانی هستند که هنوز شخصیت اصلی آنها شکل نگرفته و نحوه برخورد و آموزش در این دوره تاثیر عمیقی در عملکرد و پیشرفت تحصیلی آینده آنها دارد. شواهد نشان می دهد دانش آموزان بخش اعظمی از زمان و توانایی های هوش و شناختی خود را صرف امور تحصیلی می نمایند و به این ترتیب از پرداختن به رشد اجتماعی خویش غافل می مانند که از این میان می توان به کسب مهارتهای نحوه تعاملات اجتماعی و یادگیری مهارتهای پایه که برای زندگی در اجتماع خارج از خانه و مدرسه به آن نیاز دارند، اشاره نمود بنابراین انتخاب شیوه تدریس برای دانش آموزان از اهمیت خاصی برخوردار است. یکی از روشهای یادگیری فعال، استفاده از بازی است.

Keywords:

بازی , یادگیری , دانش آموزان ابتدایی