رابطه درصد اشباع اکسیژن با درصد حجم بازدمی ثانیه اول در بیماری انسدادی مزمن ریه
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 89
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBUM-26-4_005
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1402
Abstract:
زمینه و هدف: با توجه به هزینه و بعضی محدودیت ها در اندازه گیری درصد حجم بازدمی ثانیه اول (FEV۱%)، این مطالعه به منظور تعیین رابطه درصد اشباع اکسیژن (SPO۲%) با درصد حجم بازدمی ثانیه اول (%FEV۱) در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی ریه (COPD) انجام شد.
روش تحقیق: در یک مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی، تعداد ۲۵ زن و ۲۵ مرد مبتلا به بیماری انسدادی ریه به صورت نمونه گیری غیر احتمالی و آسان از بین بیماران مراجعه کننده به کلینیک سرپایی بیمارستان ولی عصر بدون توجه به شدت بیماری انتخاب شدند. برای اندازه گیری %FEV۱ از روش اسپیرومتری و برای اندازه گیری SPO۲% از پالس اکسی متر انگشتی استفاده شد. آزمون های آماری مورد استفاده نیز شامل: آزمون پیرسون،t مستقل و مدل رگرسیون خطی بود.
یافته ها: میانگین سنی بیماران برابر ۱۰/۴۷∓ ۶۳/۱۸سال، میانگین %FEV۱ برابر با ۱۶/۱۵∓ ۳۶/۶و میانگین SPO۲% برابر ۵/۵۳∓۸۴/۲ بود. ضریب همبستگی بین %FEV۱ و SPO۲% برابر با ۰/۳۶(۰/۰۱=P) بود. در بیماران سیگاری، میانگین SPO۲% برابر با ۲۲/۵±۶۷/۸۲ و در افراد غیرسیگاری ۵/۲۹∓ ۸۶/۵بود (۰/۰۲=P). نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که در صورت ثابت بودن شرایط با افزایش یک واحد SPO۲%، مقدار %FEV۱ با ضریب احتمال۰/۱۶ به میزان ۰/۳۶ افزایش می یابد (۰/۰۲=P).
نتیجه گیری: مقدار SPO۲% ارتباط معنی داری در حد متوسط با مقدار %FEV۱ دارد و می تواند تا حدی %FEV۱ را پیشگویی کند؛ بنابراین در افراد مبتلا به بیماری انسدادی ریه تشخیص داده شده، می تواند به جای اسپیرومتری در ارزیابی و پیگیری بیماران مورد استفاده قرار گیرد.
Keywords:
Chronic Obstructive Pulmonary Disease , Forced Expiratory Volume In One Second , Oxygen Saturation , بیماری انسدادی مزمن ریه , جریان حد اکثر بازدمی ثانیه اول , اشباع اکسیژنی
Authors
سید غلامرضا مرتضوی مقدم
Internal Medicine Department, Vali-e-asre Hospital, Birjand University of Medical sciences, Birjand, Iran.
حسین قاضی
Internal Medicine Department, Vali-e-asre Hospital, Birjand University of Medical sciences, Birjand, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :