بررسی میزان تاثیر برنامه آموزش پیاده روی برآگاهی، نگرش، عملکرد و کنترل متابولیک قند خون بیماران زن مبتلا به دیابت نوع ۲

زمینه و هدف: امروزه نقش فعالیت فیزیکی در سلامتی جامعه و اثر آن در پیش گیری و کنترل بسیاری از بیماری ها مطرح می باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان تاثیر برنامه آموزش پیاده روی بر آگاهی، نگرش و عملکرد بیماران زن مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام پذیرفت. روش تحقیق: مطالعه حاضر یک کارآزمایی شاهددار تصادفی شده بود که در آن ۸۸ نفر از بیماران زن مبتلا به دیابت نوع ۲ شرکت داشتند. اطلاعات از طریق پرسش نامه و چک لیست و با استفاده از مصاحبه سازمان یافته در قبل و ۳ ماه بعد از مداخله آموزشی جمع آوری گردید و با استفاده از آزمون های ۲χ و t زوج و t مستقل آنالیز شدند. یافته ها: قبل از مداخله، میانگین نمره های آگاهی و نگرش در دو گروه مورد و شاهد، در سطح متوسط و میانگین نمره عملکرد، پایین تر از حد متوسط بود. بعد از آموزش و ۳ ماه پیگیری، میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد در خصوص پیاده روی صحیح و دقایق صرف شده جهت انجام پیاده روی با شدت های متوسط و سنگین در گروه مورد به نحو معنی داری افزایش و میانگین قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله به طور معنی داری کاهش یافت (۰۵/۰ > P).  نتیجه گیری: یافته های این مطالعه اهمیت آموزش پیاده روی را در جهت افزایش آگاهی، نگرش و اتخاذ عملکرد صحیح در خصوص انجام پیاده روی و کنترل بهتر قند خون بیماران زن مبتلا به دیابت نوع ۲ نشان داد و با توجه به آن انجام پیاده روی منظم در جهت کنترل شاخص های سلامتی این بیماران توصیه می شود.

Keywords:

Knowledge , Attitude , Performance , Walking , Educating. Diabetes type II. , آگاهی , نگرش , عملکرد , آموزش , پیاده روی , دیابت نوع ۲.