بررسی ارزش تشخیصی پروکلسیتونین در پیلونفریت حاد کودکان

زمینه و هدف: عفونت ادراری در کودکان از عفونت های شایع دوران کودکی است که به دلیل رشد باکتری ها در دستگاه ادراری ایجاد می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی مفید بودن پروکلسیتونین به عنوان مارکر قابل اطمینان برای افتراق عفونت ادراری با و یا بدون درگیری کلیه بود. روش تحقیق: ۸۰ کودک مشکوک به اولین عفونت ادراری که به بیمارستان علی ابن ابیطالب یا درمانگاه اطفال، از خرداد۸۶ لغایت آبان ۸۸ مراجعه نمودند و با انجام کشت ادرار، عفونت ادراری آنها ثابت شد، وارد مطالعه شدند و علائم بالینی و نیز علائم آزمایشگاهی آنها شامل سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR)، پروتئین واکنشی C (CRP)، WBC و پروکلسیتونین سرم ثبت شد. بیماران بر اساس علائم بالینی آزمایشگاهی و اسکن رادیو ایزوتوپ، به دو گروه پیلونفریت حاد و سیستیت حاد (عفونت دستگاه ادراری تحتانی) تقسیم شدند. در این افراد، پروکلیستونین سرم به صورت نیمه کمی اندازه گیری شد. یافته ها: ۵۰ کودک با میانگین سنی ۵۰/۳±۸۹/۴ سال با ۳۰ کودک با میانگین ۰۷/۳±۲۰/۵ سال با یکدیگر مقایسه شدند. ESR، شمارش لکوسیتی و پروکلسیتونین (PCT) به طور معنی داری بین دو گروه اختلاف داشت (۰۰۱/۰>P) ولی CRP اختلاف نداشت. PCT که به روش نیمه کمی اندازه گیری شد، با میزان کمتر از ۵/۰ به ترتیب با حساسیت، اختصاصی بودن، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی به ترتیب ۷۲%، ۳/۸۳%، ۸/۸۷%، ۱/۶۴% و به میزان بیشتر از ۲ نیز با حساسیت، اختصاصی بودن، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی به ترتیب ۵۰%، ۶/۹۶%، ۲/۹۶، ۷/۵۳% در افتراق پیلونفریت از سیستیت کمک کننده بود. نتیجه گیری: PCT در افتراق عفونت ادراری فوقانی به تحتانی، حساس تر و اختصاصی تر ازCRP است و می تواند به عنوان مارکر زودرس در تشخیص عفونت ادراری تب دار در کودکان باشد.

Keywords:

Urinary tract infection , Children , Procalcitonin , Diagnostic value , عفونت ادراری , کودکان , پروکلسیتونین ارزش تشخیصی