میزان بروز نارسایی مزمن وریدی و علائم بالینی مرتبط با سندرم پست ترمبوتیک در ترومبوز ورید عمقی اندام تحتانی در یک پیگیری سه ساله

سابقه و هدف: با وجود مطالعات گسترده در مورد پیشگیری و درمان ترومبوز وریدهای عمقی (DVT)، توجه کمی به نارسایی مزمن وریدی شده است. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی میزان بروز نارسایی مزمن وریدی و علائم بالینی مرتبط با سندرم پست ترمبوتیک (PTS) در بیماران مبتلا به ترومبوز ورید عمقی اندام تحتانی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی گذشته نگر بر روی بیماران دچار DVT از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲ در بیمارستان های شهر رشت انجام گرفت. در بیماران پس از اخذ رضایتنامه فوتوپلتیسموگرافی انجام شد. اطلاعات دمگرافیک، بالینی، بیماری های زمینه ای و نتایج فوتوپلتیسموگرافی افراد مورد مطالعه ثبت گردید. یافته ها: در مجموع ۱۵۳ اندام تحتانی در بیماران با میانگین سنی ۱۴±۵۰ سال بررسی شد. در اکثر نمونه های مورد پژوهش محل درگیری DVT، ایلئو فمورال (۱/۴۳ درصد) بود و میانگین فاصله از زمان ابتلا بهDVT ۸۳/۰±۰۸/۲ سال بود. در بررسی علائم بالینی بیماران مبتلا به DVT، ادم و سنگینی (۶۶ درصد)، تلانژکتازی (۷/۴۷ درصد) و درد (۸/۴۳ درصد) شایع ترین علائم بوده اند. به طور کلی ۸/۹۴ درصد موارد، نمره فوتوپلتیسموگرافی مختل داشتند. فراوانی PTS در بیماران مورد بررسی ۳۷ مورد (۱۹/۲۴ درصد) گزارش شد. همچنین، ارتباط معنی داری بین بروز PTS با محل وقوع DVT و روش های درمانی مشاهده نشد. استنتاج: شناخت صحیح اپیدمیولوژی، علایم بالینی بروز DVT و پیگیری میزان عوارض آن می تواند در جهت تشخیص صحیح و نوع برخورد با این بیماران کمک کننده باشد. براساس نتایج مطالعه حاضر اگرچه فراوانی PTS در بیماران مورد بررسی شیوع بالایی نداشت، اما در اکثر این بیماران ادم و سنگینی، تلانژکتازی و درد گزارش شد.

Keywords:

deep vein thrombosis , thrombosis syndrome , thoracic failure , ترومبوز سیاهرگ های عمقی , سندرم پس از ترومبوز , نارسایی سیاهرگ