اثر تمرین مقاومتی و مداخله سبک زندگی بر تعداد لنفوسیت های TCD۴+ و ترکیب بدن بیماران مبتلا به عفونت اچ.آی.وی

سابقه و هدف: درمان ضد ویروسی علی رغم افزایش طول عمر بیماران مبتلا به عفونت اچ.آی.وی دارای عوارض جانبی فراوانی می باشد. یکی از راه کارهای غیر دارویی مواجهه با برخی از این عوارض جانبی افزایش فعالیت بدنی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه اثر تمرین مقاومتی و مداخله سبک زندگی بر سطوح لنفوسیت های TCD۴+ و ترکیب بدن بیماران مبتلا به عفونت اچ. آی. وی بود. مواد و روش ها: در این بررسی کار آزمایی بالینی، ۳۱ بیمار مبتلا به عفونت اچ.آی.وی به صورت تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی(۱۲ نفر)، مداخله سبک زندگی(۱۳ نفر) و گروه کنترل (۶ نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه به اجرای تمرینات مقاومتی با کش های بدنسازی و وزن بدن خود پرداختند. گروه مداخله سبک زندگی نیز دو بار در هفته به مدت هشت هفته در یک سری ورزش های تفریحی به دلخواه خود و کلاس های آموزش سبک زندگی سالم شرکت کردند. گروه کنترل نیز سبک زندگی قبلی خود را حفظ کردند. قبل و بعد از شروع مداخله میزان سلول های TCD۴+ و مشخصات آنتروپومتریکی آزمودنی ها سنجیده شد. یافته ها: نتایج نشان دهنده اثر معنی دار تمرین مقاومتی بر بهبود مشخصات آنتروپومتریکی آزمودنی ها در مقایسه با گروه های دیگر بود. میزان سلول های TCD۴+  نیز در هر دو گروه مداخله افزایش داشت (۰۵/۰< P). استنتاج: مداخلات استفاده شده در  مطالعه حاضر می توانند به عنوان راه کارهایی برای بهبود وضعیت ترکیب بدن و وضعیت سیستم ایمنی بیماران مبتلا به عفونت اچ.آی.وی در کنار درمان ضد رتروویروسی استفاده شوند.   شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۱۸N۲۰۱۶۰۴۰۳۴۰۷۶IRCT

Keywords:

life style modification , resistance training , HIV , مداخله سبک زندگی , تمرین مقاومتی , عفونت اچ.آی.وی