عوامل عبرت پذیری ازمنظر امام علی (ع)ونقش آن در زندگی

از مهمترین روشهای تربیت اسلامی که در قرآن، سنت ، و سیره امامان معصوم علیهمالسلام، ازجمله امیرالمومنین علی (ع)، به آن توجه و تاکید شده «عبرت آموزی«است خداوند در قرآن کریم در آیات گوناگون یکی از مهمترین منابع و عوامل هدایت انسان را عبرت از گذشته و گذشتگان معرفی میکند و با الفاظ و عبارات گوناگون مردم را به دقت و تامل در زندگی و سرگذشت خوبان و بدان فرا میخواند و به انسانها سفارش میکند که به سیر و تفکر در آیات آفاقی و انفسی بپردازند و عاقبت محسنین و مفسدین را بنگرند. از کارآمدترین روشهای تربیتی که در قرآن و سیره پیشوایان دینی آمده، روش عبرت است . عبرت حالتی است که در اثر برخورد با اموری ظاهری و مشهود، برای انسان پدید می آید و به معرفتی باطنی و غیر مشهود منتهی می شود. نهج البلاغه ،شیوه رساگویی است ، روشنگر ازهزارپیچ زندگانی نیز هست . چنین است ما در تاریکی های هرخم زندگی ، می توان یکی از این گوهرها را پیش روی خود داشت واز ظلمت رهید وبه نور رسید. همه ادیان الهی و مکاتب تربیتی ، پیروان خود را به درس آموزی از سرگذشت پیشینیان و مقایسه ی موقعیت خود با آن دعوت می کنند . اسلام نیز مسلمانان را به این موضوع فرا می خواند . تاکید فراوان قرآن و روایات بر سیر و سفر و خواندن سرگذشت اقوام و ملل و گرفتن عبرت از آن ها ، به دلیل آثار تربیتی فروان است . انسان باید از عبرت های اطراف خود پند بگیرد تا راهی را که گذشتگان آن را سپری کرده اند او دوباره تکرار نکند تا عمری را به بیهودگی تلف نکند. شیطان که چگونه این همه عبادت او به خاطر یک نافرمانی باطل شد واین ها همه عبرت هستند که اگر به آن ها دقت شود مسیر صحیح تشخیص داده می شود.

Keywords:

نهج البلاغه , عبرت ازمنظرقران , عبرت ازنظرائمه معصومین (ع) , گهرعمر