بررسی تاثیر اسانس دارچین، رزماری و آویشن شیرازی بر سویه های ویروسی عامل عفونت گوارشی منتقله از غذا

سابقه و هدف: فرآورده های گیاهی و ادویه جات، که از گذشته به صورت پودر، اسانس و عصاره مورد استفاده قرار گرفته اند واجد ترکیبات ضدمیکربی و قابلیت کاربرد به عنوان نگهدارنده های طبیعی خوراکی می باشند. در مطالعه حاضر، تاثیر ضدویروسی اسانس های دارچین، رزماری و آویشن شیرازی بر عفونت زایی سویه های نورو ویروس، کلسی ویروس گربه (FCV) و نوروویروس موش (MNV)، مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، هر کدام از ویروس ها در تیترهای حدود TCID۵۰/ml log ۸-۷، به طور جداگانه، با غلظت های مختلف اسانس ها مخلوط شده و به مدت ۲ ساعت در ۴ و ۳۷ درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری شدند. عفونت زایی ویروس های بازیابی شده از طریق ارزیابی کشت سلولی بررسی گردید. یافته ها: در ۳۷ درجه سانتی گراد، اسانس دارچین در غلظت ۳ درصد، اسانس رزماری در غلظت ۵/۲ درصد و اسانس آویشن شیرازی در غلظت ۱/۰ درصد تیتر FCV را، به ترتیب، به میزان ۳۸/۲، ۳۸/۳ و TCID۵۰/ml log ۵۱/۴ کاهش داده و تاثیر آن ها در غلظت های پائین تر کاهش یافت. هم چنین، غلظت های مختلف این اسانس ها موجب کاهش تیتر MNV به میزان TCID۵۰/ml log ۴۴/۱-۲۵/۰ گردید. حداکثرکاهش تیتر FCV طی تیمار ویروس در ۳۷ درجه سانتی گراد با غلظت ۱/۰ درصد اسانس آویشن شیرازی (به میزان TCID۵۰/ml log ۵۱/۴) به دست آمد. استنتاج: کاهش مشاهده شده در تیتر عفونت زایی سویه های نوروویروس توسط اسانس های مورد بررسی، پتانسیل این اسانس ها را برای کاربرد به عنوان نگهدارنده های طبیعی جهت ارتقای سلامت و عمر نگهداری مواد غذایی آشکار می سازد.

Keywords:

antiviral , cinnamon , norovirus , rosemary , zataria , آویشن شیرازی , دارچین , رزماری , ضدویروس , نوروویروس