طراحی اقلیمی ساختمان های مسکونی شهر سبزوار با تاکید بر جهت گیری ساختمان و عمق سایبان سعید حسین آبادی ، دکتر حسن لشکری ، دکتر محمد سلمانی مقدم
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 111
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-10-27_009
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
Abstract:
ناسازگاری بین معماری و نوع اقلیم باعث افزایش استفاده از انرژی برای سرمایش یا گرمایش مساکن می گردد و این امر هم از نظر اقتصادی و هم از نظر زیستمحیطی تاثیرات منفی بر جای میگذارد. از این رو لازم است با شناخت ویژگیهای اقلیمی هر سکونتگاه ضوابطی مطابق اقلیم آن محل برای طراحی فضاها تعیین گردد. با توجه به اهمیت بحث مذکور هدف این مقاله تعیین جهت مناسب ساختمان و عمق مناسب سایبان برای ساختمانهای مسکونی شهر سبزوار، در راستای تحقق قسمتی از اصول طراحی اقلیمی است. از این رو ابتدا با استفاده از دادههای اقلیمی ایستگاه هواشناسی سینوپتیک سبزوار (شامل حداقل و حداکثر دما و رطوبت نسبی) نمودار زیستاقلیمی ساختمانی، ترسیم و بر روی آن آستانهها و نیازهای حرارتی ساختمان، مواقع نیاز و عدم نیاز به آفتاب (مواقع سرد و گرم)، و اولویتهای طراحی اقلیمی شهر مزبور مشخص شد. سپس با استفاده از روش محاسباتی میزان انرژی تابیده شده بر سطوح قائم بنا، در مواقع گرم و سرد و در نهایت بهترین جهت قرارگیری ساختمان در این شهر مشخص گردید. بر این اساس، جهت ۱۵ و ۳۰ درجه شرقی (۱۵ و ۳۰ درجه از جنوب بهسمت شرق چرخیده باشد) در ساختمانهای یکطرفه و جهت ۱۶۵+ و ۱۵- و شمالی- جنوبی در ساختمانهای دو طرفه بهترین جهتهای قرارگیری ساختمان با توجه به عامل تابش آفتاب است. در مورد وزش باد نیز این جهات مناسب میباشد. در قسمت بعدی عمق مناسب سایبان در ارتباط با زاویه تابش آفتاب برای شهر مورد مطالعه معین شد. بهترین عمق سایبان در صورت داشتن پنجرهای به ارتفاع ۱ متر برای دیوار جنوبی ۲۶/۰ متر محاسبه شد.
Keywords: