بررسی نتایج احیای قلبی ریوی در بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی ساری و عوامل موثر بر آن طی سال های ۱۳۹۳- ۱۳۹۰

چکیده زمینه و هدف: عملیات احیای قلبی و ریوی فرآیندی حیاتی جهت نجات جان بیماران می باشد که با در نظر گرفتن جوانبی که تاثیرگذار بر میزان موفق بودن آن می توان به کارآمدتر شدن این فرآیند کمک کرد. از سویی دیگر به نظر می رسد جزییاتی تاثیرگذار در نتیجه یک احیای موفق مورد اغفال قرار گرفته است. یکی از این جزییات، نتایج احیا در بیمارانی است که در زمان تعویض شیفت تیم احیا وارد اورژانس می شوند که این مطالعه به بررسی این موارد پرداخته است. مواد و روش ها: از بین ۳۰۷ بیماری که تحت احیای قلبی ریوی قرار گرفتند در ابتدا در ۷۸ مورد نتیجه موفقیت آمیز حاصل شد اما در نهایت ۵/۲۰ درصد از بیماران زنده از بیمارستان خارج شدند. شایع ترین بیماری که باعث احیای قلبی ریوی شد بیماری های داخلی و سرطان بودند و بهترین نتایج در بیماران با مسمومیت حاصل شد. هم چنین بیش ترین میزان احیای قلبی ریوی در شیفت شب رخ داد، اما بین نوع و زمان تعویض شیفت گروه احیا و نتیجه احیای قلبی ریوی ارتباط معنی داری وجود نداشت. استنتاج: این مطالعه نشان داد که میزان موفقیت نهایی در احیای قلبی و ریوی بیماران در اورژانس بیمارستان امام خمینی تاحدودی مشابه با سایر نقاط جهان می باشد، هم چنین نتایج نشان داد که اگرچه زمان تعویض شیفت تیم احیا در بیمارستان زمانی حساس می باشد اما رابطه ای معنی داری با نتیجه احیای قلبی ریوی ندارد.

Keywords:

Cardiopulmonary resuscitation , rate of success , shift change , CPR team , احیای قلبی- ریوی , میزان موفقیت , زمان تعویض شیفت , تیم احیا