بررسی خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی سویه های انتروکوکوس مقاوم به ونکومایسین جدا شده از نمونه های بالینی بیماران شهرکرد
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 57
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-24-122_011
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
Abstract:
سابقه و هدف: انتروکوک ها نقش مهمی در ایجاد اندوکاردیت و عفونت های ادراری دارند و به واسطه توانایی که در کسب مقاومت نسبت به عوامل ضد میکروبی دارند، درمان آن ها را با سختی مواجه می سازد. این مطالعه با هدف بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و تعیین سویه های مقاوم به ونکومایسین و هم چنین شناسایی ژن های مقاومت vanB و vanA در میان ایزوله های انتروکوکوس جدا شده از بیمارستان های آموزشی درمانی شهرکرد درسال ۱۳۹۳ به انجام رسیده است.
مواد و روش ها: ۱۵۰ ایزوله انتروکوکوس از بیمارستان جداسازی و جنس و گونه آن ها با روش های مختلف بیوشیمیایی مورد شناسایی قرار گرفتند. آزمون آنتی بیوگرام برای این سویه ها انجام شد. هم چنین تعیین حداقل غلظت مهارکننده به روش براث میکرودایلوشن broth micro dilution انجام و نهایتا سویه های دارای ژن VanA و VanB در میان این سویه ها شناسایی گردید.
یافته ها: براساس نتایج آنتی بیوگرام ۱۰سویه دارای فنوتیپ VanA و ۲ سویه دارای فنوتیپVanB بودند. تمامی سویه ها به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. ژن های vanA و VanB به ترتیب درتمامی ۱۰ ایزوله ای که فنوتیپ vanAو ۲ سویه ای که فنوتیپ vanB راداشتند، شناسایی شدند. در ۲ سویه از ۱۰ سویه ای که دارای فنوتیپ VanA بودند، هردو ژن vanA و VanB توسط PCR تکثیر شدند.
استنتاج: تنوع گونه های انتروکوک در بیمارستان های آموزشی درمانی شهرکرد محدود به گونه های E. faecium و E. faecalis می باشد. در این مطالعه، بالاترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین و تتراسایکلین و کم ترین مقاومت نیز نسبت به آنتی بیوتیک های ونکومایسین و جنتامایسین گزارش گردید.
Keywords:
Authors
صفیه عباسی
MSc Student in Microbiology, Faculty of Medicine, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
بهنام زمانزاد
Associate Professor, Department of Microbiology and Immunology, Cellular and Molecular Research Center , Faculty of Medicine, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :