مروری بر بروز آلوایمونیزاسیون ناشی از ناسازگاری آنتی ژن های گروه خونی Rh و نقش راه کارهای مولکولی در یافتن واحدهای خونی سازگار

با ایجاد آلوایمونیزاسیون، عمر گلبول های قرمز کاهش یافته و نیاز به خون افزایش می یابد. تعیین فنوتیپ گلبول های قرمز می تواند در جلوگیری از بروز آلوآنتی بادی های احتمالی ضروری باشد اما در اغلب موارد تعیین دقیق آنتی ژن های گروه خونی در بیمارانی که در آن ها انتقال خون صورت می گیرد به علت وجود گلبول های قرمز فرد دهنده خون در گردش خون بیماران، مشکل می باشد. تکنولوژی استفاده از DNA دانش ما را نسبت به اساس مولکولی بسیاری از آنتی ژن های گروه های خونی افزایش داده است. این دانش به ما اجازه پیشگویی در مورد پروفایل آنتی ژنی گروه های خونی هر فرد را می دهد که می تواند بر مشکلات استفاده از روش های آگلوتیناسیون در تعیین گروه های خونی غلبه کند. یکی از مشکلاتی که به صورت نظری درکاربرد DNA به دست آمده از گلبول های سفید بیمار جهت تعیین ژنوتیپ گروه های خونی مطرح می باشد، آلودگی احتمالی آن با گلبول های سفید فرد دهنده می باشد که در کیسه های خونی وجود دارد؛ اما مطالعات صورت گرفته روی گلبول های سفید بیماران نشان داد که این سلول ها می توانند به صورت قطعی در تعیین پلی مورفیسم گروه های خونی به روش PCR، حتی زمانی که فرد بیمار به تازگی خون دریافت کرده باشد، مورد استفاده قرار گیرند.

Keywords:

Alloimunization , phenotypes of RBCs , agglutination method , molecular methods , روش اگلوتیناسیون , روش مولکولی , الوایمونیزاسیون